Ev Arkadaşımız Bir Kız

33 • İşte Biz !

Buram buram dostluk, kardeşlik kokan bir bölüm oldu. İyi okumalar ❤️

•••

"Kızım, açtı gözlerini !" Diyerek hemen Mısra'nın başucuna geldi annem. Mısra boş bir şekilde etrafa bakıyordu.

"Allah'ım çok şükür."

"Şükürler olsun."

"Mısra güçlüdür, ben biliyordum acılara dayanabileceğini."

Mısra birden yüzünü buruşturdu. Hemen yanına geldim. "İyi misin ?"

"Ahh !" Diye inledi, daha da yaklaştım.

"Mısra iyi misin ?" Diyerek yanımıza geldi Ömer.

Biraz öylece durdu, etrafa baktı, kaşlarımhala çatıktı. Sonra bana baktı, gözlerime... Uzun uzun, Ömer'e çevirdi bakışlarını, ona da bana baktığı gibi baktı.

"N-Ne o-oldu ?" Dedi kekelerken. Fısıltıyla çıkmıştı ağzından kelimeler.

"Yaran mı acıyor, acı mı çekiyorsun ?" Dedim endişeyle. Kafasını göğsüne indirdi ve yarasını gördü. Kocaman açıldı gözleri, sonra tavana baktı, düşünüyor gibiydi.

"İyi misin Mısra ?" Dedi Hasan da. Sina ve Hasan da yanımıza geldiler.

"Sonunda uyandın 4G !" Dedi Sina da yaşlı gözlerle gülerek.

Mısra hala düşünüyordu, neler olduğunu hatırlamaya çalışıyordu büyük ihtimalle.

"Bana ne oldu ?" Dedi bakışları bana dönerken. Şimdi anlatamazdım ona olanları. Daha yeni ölümden dönmüşken, bir de bunlarla onu tekrar öldüremezdim.

"Acın yok değil mi ?" Dedi Ömer, o da geçiştiriyordu.

"Aa serumun bitmiş, ben hemşire çağırayım." Diyerek çıktı odadan Hasan, arkasından Sina da gitti. Ömer'i bir adam çağırdı, o da gitti.

"Kızım benim, uyandın sonunda." Dedi annem Mısra'nın yanağını okşarken. "Ağrımıyor değil mi bir yerin ?"

"Ne oldu ?" Diyebildi sadece. Sonra hemşire girdi içeri.

"Uyanmış hastamız." Dedi yüzünde gülücükler saçarken. "Sizi tebrik ediyorum, bu kadar zor br ameliyata dayandınız. Bünyeniz çok güçlüymüş gerçekten."

Mısra dehşetle bana baktı. "Ameliyat mı ?" Dedi doğrulmaya çalışırken.

"Mısra Hanım, fazla kıpırdamamanız lazım, yaranız hala çok taze."

"C-Cihan ne diyor bu ? Ne ameliyatı ben niye hastanedeyim ?" Mısra doğrulmaya çalışırken acıyla inledi ve geri yatar vaziyete geçti.

"Mısra !" Dedim endişeyle. Canı yanmıştı. "Mısra lütfen kıpırdama !" Hemşireye tehdit dolu bakışlar gönderdim. O da anlamış olacak ki sustu ve serumu halleti sonra çıktı.

"Kübra teyze sen söyle ne oldu bana ?" Dedi Mısra yalvarırcasına. Canım yandı.

"Hadi uyu kızım." Dedi annem de yanağını okşarken.

Mısra yine gözlerini tavana dikti, düşündü, düşündü, düşündü... Kocaman açtığı gözleriyle bana baktı, gözünden bir damla yaş süzüldü. Hatırlamış olmalısın ne olur !