Ev Arkadaşımız Bir Kız

43 • Gizli

"Ya aslında o kadar önemli bir şey değildi, boşver." Deyip butiğe girdi, ben de peşinden.

"Ama ben merak ettim, öğrenmezsem duramam." Dediğimde tekrar bana döndü ve yapmacık olduğu belli olan bir gülüş attı.

"Ya şey.... Şey var ya."

"Ne ?"

"Ya ben o gün sana yazılıdan kopya çektiğimi söyleyecektim, hoca da yakalamıştı ben de senden yardım isteyecektim." Deyip yine yapmacık bir şekilde güldü. "Öyle yani, önemli değildi, o olay olunca da, hoca unutuverdi."

"Hmmm..." Dedim ben de 'inanmadım' bakışı atarak. Yalan söylediği kesindi.

"Öyle... şu kolye de ne kadar güzelmiş, ne kadar acaba ?" Deyip benden uzaklaştı ve görevlinin yanına gitti.

Yalan söylüyordu işte, doğru değildi. Bana bir şey itiraf edecekti ve bu büyük ihtimalle benim düşüncemdeki şeydi. İstemeden sırıttım.

Dönerlerimizi yiyip eve gelmiştik ve gelir gelmez kendimizi koltuklara attık.

"Ne yani biz yarın okula mı gideceğiz bir de ?" Diye sordu Hasan.

"Maalesef." Dedi Mısra da.

"Oha yaa ! Bu uykusuzlukla okula mı gidilir ? Gitmiyorum ben. Okul bana gelsin."

"Okulun sana gelir mi bilmem ama, devamsızlığın sana gireceği kesin." Dedi Sina da.

"Onu tamamen unuttum, off ya !" İyice koltuğa süzüldü. "Ev-le-ne-cem ! Evlenecem, vermezlerse gaçacam ! Zengin karı bulacam."

"Salak ya !" Dedi Mısra gülerek.

"Keşke Rengin'le evlensem." Dediğinde ilk önce afalladık hepimi, sonra hemen konu değiştirme çabalarına girdik.

"Yaa ben çok mu kilo aldım." Dedim göbeğimi gösterip. Hasan hayretle bana baktı.

"Ulan sen bir oturuşta 3 tabak dolma bitiren adamsın, kiloyu ne zamandır beri umursar hale geldin ?" Bahanemin içine edeyim ya !

"B-Belki umursuyorum artık." Diyerek çevirmeye çalıştım. Sina kafama vurdu birkaç defa hafifçe.

"Olmuyor çocuğum, devam ettirme." Dedi küçük kardeşine öğüt veren abiler gibi.

"Bak yine kalbim kanamaya başladı." Dedi Hasan da.

"Halı saha mı yapsak ?" Dedi bu sefer Ömer. Milletçe Ömer'i alkışıyoruz.

"Oğlum mal mısın ? Yorgunluktan gebermişiz hepimiz, bu halde maç yapmayı mı planlıyorsun ?" Dedi Hasan da. Sonra koltuğa yattı. "Çok özledim ya, o mavi saçlarını, maci gözlerini, gülüşünü, güze-''

"Yemek mi yesek ?" Bu sefer de Mısra'yı alkışkıyorduk.

"Oğlum sizin kafanız mı güzel ? Az önce yedik ya salak kız !" Dedi Hasan bu defa daha sertti.

"Aman be ! Belki acıktım ben tekrardan." Dedi Mısra da çirkefçe.

"Kız çirkef ! Daha 10 dakika önce yedin ya yemek." Diyerek yattığı yerden doğruldu Hasan. Mısra da omuz silkti. "Manyaksınız siz ya, iyice kafayı yediniz, ben yatmaya gidiyorum." Deyip kalktı ve kendi yatak odasına girdi.

"Ben sizin konu değiştirme çabalarınıza edeyim ya ! Bu zekayı ayakta alkışlamak istiyorum." Dedi Sina. Haklı oldu çok çok çok ama çok nadir anlardandı.