43.Bölüm

1.5K 81 11
                                    

Bizim hikayemiz salak ve ıslak iki aşık olarak devam ediyordu.
                         ******************

  Kolumdan gülerek tutan Serkan beni havuzun dibinden kaldırmaya çalışıyordu.   Ben kalktıktan sonra  çantalarımızı havuzdan aldık. Yüzümde aptal bir sırıtış olduğuna çok emindim. 

"Şimdi ne yapıyoruz?"dedi Serkan gülerek. 

"Bilmem." dedim ona bakarak.

"Seni eve bırakayım mı?"

"Olur."dedim .

Otobüste bana  baktığını hissettiğimde "Ne?"dedim ona bakarak.

"Yok bir şey."

"Bakma öyle." dedim.

"Nasıl bakıyorum ki?"dedi şaşkınca.

"Şey gibi... Of çok komik bir haldeyim biliyorum ama öyle bakma." dedim.

"Islakken komik değil şirinsin."dedi gülümseyerek. Yanaklarımın yandığını kalbimin yerinden çıkacak kadar attığını hissediyordum. Hemen kafamı yana çevirdim. Arkamdan küçük bir kahkaha geldi. Benim de aptal gibi gülümsediğime emindim.  Aklıma gelen şeyle tutunduğum direği  bıraktım ve çantamı açıp küçük cepten telefonuma baktım. Çok şükür su oraya kadar girmemişti ve telefonum sağlamdı. Telefonuma sarılıp "Canım bebeğim sana bir şey olsa ben napardım?" diye mırıldandım. Otobüsün ani virajıyla geriye doğru yani Serkan'ın üzerine doğru  düştüm.

"Özür dilerim." dedim yerde onun üstünde yatarken.

"Önemli değil."dedi ben üstünden kalkarken. Sonra onun  kalkmasına yardım ettim.   Direğe  tutundum. Serkan beni tutup kendine çevirdi.

"Bence bana tutunsan daha mantıklı olur."dedi gülümseyerek. Arkama dönüp kollarımı beline sardım ve başımı göğsüne koydum. İlk defa bir otobüs yolculuğunu bu kadar sevmiştim.
                        *****************

               Ertesi gün okula gitmedim. Zaten okulun kapanmasına birkaç hafta varken neden gideyim ki ?  Telefonum çaldı. Arayan Toprak'tı.

"Efendim kanka." diyerek telefonu açtım.

"Çok mutsuzum ya." dedi karşıdaki  mutsuz Toprak.

"Ne oldu?" diye sordum merakla.

"Kanka ya bak şimdi ben bir kitap keşfettim."

"Ee ne var bunda çok güzle bir şey."dedim.

"Senin kitabını okumak için Wattpad'e girmiştim. Sonra orda yeni yazılmaya başlanmış SIR adında bir kitap gördüm. Çok güzeldi. Yazarı da çok tanınmayan bir kızdı.  Sadece 1 bölüm yayımlamıştı of çok üzüldüm ya keşke daha çok bölüm olsaydı çok güzeldi. Şimdi basıl bekliycem ben?"dedi üzgünce.

"Bu muydu kanka ?"dedim gülerek. "Sen üzülme hiç gelir birkaç güne yeni bölümü."dedim.

"Of tamam ."dedi mutsuzca.

                       Serkan'ın evinin önüne geldiğimde huzursuzca kıpırdandım. Umarım annesi evde değildir diye içimden dua ediyordum. Utanarak zili çaldım. Çok şükür ki kapıyı açan Serkan'dı. Uykulu gözlerle bana bakıyordu. Kafamı kapıdan uzatarak içeriye baktım. Görünürde kimse yoktu. Yanına yaklaşıp "İçeride kimse var mı?"diye fısıldadım.

REZİL OLDUM!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin