AYKIRI SERİSİ'NİN 3. KİTABIDIR!
***
Zıtlıklar düğüm oldukları noktada da itebilirler mi birbirlerini? Yoksa verdikleri her tepki, bundan sonra onları itmek yerine birbirlerine mi çekecekti?
Daha yakın!
Şimdi herkes daha yakın!
Hayaller ve gerçekle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Söz veriyorum... Bu... Ayrı geçireceğimiz son gecemiz olacak!"
Mimi' nin toplantı için buluşma vaktinde yanıma gelmesiyle birlikte tüm hazırlıklarımı tamamlayıp onunla birlikte aşağı kata indim. Pamir hariç hepimiz binada olduğumuzdan, Afşin' in kütüphanesinden geçip buluşma noktasına dördümüz birlikte geçecektik. Pamir' se, Arjin ile yaptığı anlaşmadan dolayı ne olur ne olmaz diye bu geceyi dışarıda geçireceğinin haberini göndermişti. Yani onu sadece toplantı bitene dek görebilecektim. Bu düşünceyle içime düşen sıkıntıyı biraz olsun hafifletir umuduyla elimi yeni kolyeme götürdüm ve ondan güç almak ister gibi onu sıkıca kavradım.
Korktuğumda ya da gerildiğimde elim kendiliğinden, bana güç vermesini ister gibi element kolyeme giderdi. Sanırım bundan böyle Pamir' i özlediğimde de yeni kolyemi tutacaktım. Kalbime yakın bir noktada ona ait bir şey taşıyor olmak huzur vericiydi...
Afşin' in kütüphanesinin önünde onunla ve Arat ile buluştuktan sonra dördümüz birlikte gizli tünelde ilerlemeye başladık. Tünel boyu bir aksilik çıkacak diye içim içimi yerken sonunda yerleşkenin surlarının ardında kalan gecenin karanlığına kendimizi atabilmiştik. Surları aştıktan sonra güvenli bir mesafeye ulaşıncaya kadar çalılıkların arasından sürünerek ilerlememiz gerekmişti. Sonrasındaysa ayağa kalkıp son sürat koşmaya başlamıştık. Atlarımızı alamayacağımız için kendi imkanlarımızla buluşma noktasına ulaşmamız gerekiyordu.
Pamir' in toplantı için ayarladığı mekanı bilen tek kişi Arat' dı. Arat' ın söylediğine göre, Pamir bu sabah Mimi' nin yanından ayrılmadan önce Arat' ı yanına göndermesini söylemiş sonra da onu buluşma noktasına götürmüştü. Orada Helen' in de ekibe dahil olduğunu gelişmeleri akşam anlatacağını, şimdilik burayı sadece Umay' a göstermesini ve ekibin blokta kalan kısmını onun toparlamasını ve diğer kısımla ormanda bir araya gelerek iki yandan az sayıda ve dikkat çekmeden buluşma yerine ulaşmamızı söylemişti. Arat' da Pamir' in talimatlarına uyarak, bu sabah Umay' a kimselere sezdirmeden buluşma yerini göstermiş ve bizimle bir araya gelecekleri noktayı belirlemişlerdi. Şu an oraya varmak üzereydik ve onların varlığını gittikçe daha net hissetmeye başlamıştım. Adımlarımın yavaşlamamasına dikkat ederek, bizimkilerin zihinlerine:
-Umay ve diğerleri gelmişler. Varlıklarını hissedebiliyorum. Bu hızda koşmaya devam edersek on beş dakika içinde onlarla bir araya gelebiliriz, dedim.
Afşin ve Arat beni sessizce onaylarken Mimi:
-Başka birileri var mı? Takip edilmiyor olduğumuzdan emin misin? Diye sormuştu.
Anlaşılan bu konuda içi rahat etmeyen tek kişi ben değildim. Fakat hislerim bana kimselerin olmadığını söylüyordu. 'Tabii hislerinden bile saklanmayı başaracak kadar iyi bir gölge tarafından takip edilmiyorsanız.' diye eklemişti bilinçaltım... Yine de Mimi' yi hislerime güvenerek cevaplamıştım:
