Ebrar' a sevgilerimle...
"Gözlerimi usulca kapatırken parmak uçlarımda yükseldim. Ne yaptığımı bilmiyordum. Nasıl yapacağımı da... Bildiğim tek şey...
Onun baştan sona yanlış dedikleri hayatımdaki tek doğrum olduğuydu..."
Parmak uçlarımda yükselmiş, Pamir' in dudaklarımdaki eksikliği tamamlamasını beklerken, kulaklarımda gümbürdeyen sesin kalbime ait olduğunu düşünmüştüm. Oysaki odamın ortasında, Arat' ın yüksek sesle:
-Hiiii!! Afşin, Mimi' nin gözlerini kapat! En azından o şahit olmasın böyle bir şeye! Demesi üzerine, gümbürdeme sesinin kalbime değil de hızla açılan oda kapısına ait olduğunu ancak kavrayabilmiştim!
Pamir hızlıca ellerini yüzümden çekip bir adım geri çıkarken, ben de büyük bir cesaretle çıktığım parmak uçlarımdan hayal kırıklığı eşliğinde geri inmiştim. Saniyenin onda biri kadar kısa bir sürede kırmızıdan mora dönen ten rengim, Pamir' in çatık kaşlarının altından sorduğu soruyla birlikte her geçen saniye biraz daha koyulaşmaya devam ediyor olmalıydı:
-Bu ne cüret!? Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz!? Arat, umarım bunun için bir açıklamanız vardır!?
-Var tabii ki: Bağlanmadan olmaz!
Bilinçaltım şaşkın şaşkın kafasını kaşırken: 'O, evlenmeden olmaz değil miydi ya?' diye sordu. Bense ona cevap veremeyecek kadar şoktaydım. Çünkü an itibariyle Mimi, Afşin ve Arat odamın ortasında dikilmiş, ellerini bellerine koymuş, bize sabahın beşinde narkotik baskını atmış polis edasıyla bakıyorlardı.
Afşin iki adımda Arat' ın önüne geçtikten sonra Pamir ile yapacağı sözlü düellonun ilk hamlesini yaptı:
-Ne o? Yoksa sen aynı binada kalıyorsunuz diye aynı odada kalmanıza da müsaade edeceğimizi mi sandın? Yok öyle yağma Pamir Efendi! Bu kız sana bağlılığını sunmadan, yani karşılıklı olarak bağlılığınız tamamlanmadan elini bile tutmayacaksın Beria'nın!
Tabii Arat, Afşin' in son sözlerine sırf kendi işine gelmediği için itiraz etti:
-Şimdi elini bile tutmayacaksın da biraz abartı olmadı mı Afşincim? Sadece Pamir' i odadan kovsak yetmez miydi?
Afşin cevap veremeden bu kez de Mimi devreye girmişti:
-Hayır efendim olmaz öyle şey. Normal şartlarda ana element binasına bile almamalıyız Pamir' i ama madem buna engel olamıyoruz o zaman birbirlerini göremeyecekleri şekilde durumu kontrol altında tutmalıyız. Bundan sonra odanın kapısında sırayla nöbet tutacağız!
Şaşkınlığım yeni yeni hafiflerken sonunda duruma itiraz edebilecek sesi bulmuştum kendimde:
-Ya Mimi sen bari yapma. Tanrı aşkına, Pamir'i ana element binasına almamak, oda kapısında nöbet tutmak nedir? Çocuk muyuz biz? Hem ayrıca... Boşuna hayal kurmayalım. Hepimiz gayet iyi biliyoruz ki... Yapılacak olan tören...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYKIRI:3 YEMİN
FantasiAYKIRI SERİSİ'NİN 3. KİTABIDIR! *** Zıtlıklar düğüm oldukları noktada da itebilirler mi birbirlerini? Yoksa verdikleri her tepki, bundan sonra onları itmek yerine birbirlerine mi çekecekti? Daha yakın! Şimdi herkes daha yakın! Hayaller ve gerçekle...