Chapter 3:ဆရာႀကီး

10.2K 1.1K 65
                                    

<Zawgyi>

ခ်ဴယြီရဲ႕ယုတ္မာစြာၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆိုတဲ့စကားေတြေၾကာင့္႐ွဲ႔႐ွီလည္းစိတ္သက္သာရာရသြားၿပီးက်က္သီးထေနတာေတြကိုပြတ္ခ်လိုက္သည္။

သူကဆရာ့ကိုဘာမွေျပာဖို႔ရည္ရြယ္​ခ်က္မ႐ွိတာေၾကာင့္တိတ္တဆိတ္ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီးခ်ဴယြီေျပာတာကိုသေဘာတူလိုက္သည္။

အမိန္႔နာခံတဲ့မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းနဲ႔ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုမ်က္ရည္ေတြဝဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီးခ်ဴယြီသူကိုထိဖို႔တြန္းအားေပး​ေနတဲ့ယုတ္မာတဲ့လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။

ဒါကဇာတ္လိုက္...ဒါကဇာတ္လိုက္...ဒါကဇာတ္လိုက္!

အနာဂတ္ညီအစ္ကို!အနာဂတ္ရဲ႕ေရႊေရာင္ေျခသလံုး!အနာဂတ္လမ္း...!

ထိုအေတြးေတြကိုသူ႔စိတ္ထဲမွာထပ္ခါထပ္ခါနက္နက္နဲနဲေတြးေတာကာ​ေခါင္းေမာ့ၿပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ျမဴးျမဴးထြက္သြားသည္။

႐ွဲ႔႐ွီလည္းစိတ္သက္သာရာရသြားသည္။သူ႔ရဲ႕စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါသူ႔ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ပါတ္သတ္ၿပီးတစ္ခုခုကြဲလြဲေနေၾကာင္းသိ႐ွိလိုက္သည္။သူ႔ရဲ႕စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကအျမဲဗလာျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္အခုမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့စိိတ္စြမ္းအင္ေတြကျဖတ္ကာလွွည့္ပတ္စီးဆင္းေနသည္။

သူအခ်ိန္အၾကာႀကီးမိန္းေမာေတြေဝေနခဲ့သည္။သူသတိျပန္ဝင္လာတဲ့အခါအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီးထံုက်င္ေနတဲ့ေျခေတြလက္ေတြဟာ႐ုတ္တရက္ႏိုးလာတာေၾကာင့္စူးကနဲ႔နာက်င္သြားခဲ့သည္။မဆိုင္းမတြပဲသူတရားထိုင္လိုက္ၿပီးသိသာသိေပမယ့္ဘယ္တုန္းကမွမေလ့က်င့္ခဲ့ဖူးတဲ့ခ်ီက်င့္စင္ေတြကိုစတင္ေလ့က်င့္ေတာ့သည္။

သူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ7x7ျကိမ္ေလာက္ခ်ီေတြကိုလွည့္ပတ္လိုက္သည္။ခႏၶာကိုယ္ကေရေႏြးထဲမွာျမဳပ္ေနသလိုသက္ေတာင့္သက္သာ႐ွိလွသည္။႐ွဲ႔႐ွီမသန္႔စင္တဲ့ေလေတြ႐ွဴထုတ္လိုက္ၿပီးေက်နပ္အားရစြာသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ေနာက္သူ႔လက္ေတြကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။

ကံကြမ္မာစေရာ(On Hold Myanmar Translation)Where stories live. Discover now