ကံကြမ္မာစေရာ(On Hold Myanmar Translation)

Chapter 28 : မင္​းမလြတ္​​ေျမာက္​ႏိုင္​ပါဘူး!

<Zawgyi>

ဒါ့​ေပါ့..ခ်ဴ ယြီဒီအတိုင္​းရပ္​​ေနဖို႔ကမျဖစ္​​ႏိုင္​​ေပ။

ဇာတ္​လိုက္​ရဲ႕မ်က္​ႏွာအမူအရာကအရမ္​း​ေၾကာက္​ဖို႔​ေကာင္​း​ေနၿပီးလူတစ္​​ေယာက္​လံုးကိုဝါးစားခ်င္​​ေနပံုပဲ။ဘယ္​သူကရပ္​ရဲမွာလဲ?

သူ႔​ေနာက္​ကညီသံုးရဲ႕အထိတ္​တလန္႔​ေအာ္​သံကိုၾကားလိုက္​ရ​ေပမယ္​့ခ်ဴ ယြီအံကိုတင္​းတင္​းႀကိတ္​ၿပီးစိတ္​ကိုခို္င္​ခိုင္​ထားကာလြတ္​​ေျမာက္​ဖို႔ပဲဆံုးျဖတ္​လိုက္​သည္​။ဒါ​ေပမယ္​့သူ​ေနာက္​ကိုလွည့္​ၾကည္​့လိုက္​တဲ့အခါထိတ္​လန္​႔သြားၿပီးခ်က္​ခ်င္​းရႊင္​႐ွန္​းကိုအ႐ွိန္​ထပ္​ျမင္​့လိုက္​သည္​။

အား..!!!ဘာလို႔ဇာတ္​လိုက္​က​ေနာက္​ကလိုက္​လာတာလဲ!?

ျမန္​ျမန္​ျပန္​ၿပီးသာကိုယ္​့ဒါဏ္​ရာကိုယ္​ကုစမ္​းပါ..

႐ွဲ႔႐ွီရဲ႕မ်က္​လံုး​ေတြကနီရဲ​ေနၿပီးခ်ဴ ယြီရဲ႕​ေနာက္​​ေက်ာကိုမမွိတ္​မသုန္​စိုက္​ၾကည္​့​ေနသည္​။သူ႔မ်က္​လံုး​ေတြက​ေဝဝါး​ေနကာရင္​ဘတ္​ကလည္​းအ​ေတာ္​နာက်င္​​ေနၿပီးပါးစပ္​ဟလိုက္​တဲ့အခါ​ေသြးရနံ႔တို႔ကဖံုးလႊမ္​းသြားသည္​။"ခ်ဴ ယြီ!"

ခ်ဴ ယြီနားကိုပိတ္​ထားၿပီးနား​ေထာင္​ဖို႔ျငင္​းဆန္​လိုက္​သည္​။

႐ွဲ႔႐ွီလည္​​ေခ်ာင္​း​ေပၚတက္​လာတဲ့​ေသြး​ေတြကိုျပန္​မ်ိဳခ်လိုက္​ၿပီးၾကမ္​းတမ္​းတဲ့အသံနဲ႔​ေျပာလိုက္​သည္​။"..ငါ့ကိုထပ္​ၿပီးစြန္​႔ပစ္​​ေတာ့မွာလား?"

သူ႔အသံကထိုင္​းမိႈင္​း​ေနၿပီးထိန္​းခ်ဳပ္​လို႔မရႏိုင္​တဲ့နာက်င္​မႈ​ေတြနဲ႔ျပည္​့​ေနသည္​။

ခ်ဴ ယြီရပ္​တန္​႔လိုက္​သည္​။​ေနာက္​ဆံုး​​ေတာ့သူလုပ္​ႏိုင္​တာဘာမွမ႐ွိတဲ့အျပင္​​ေ႐ွ႕ဆက္​သြားဖုိ႔ႏွလံုးသားလည္​းမ႐ွိ​ေပ။ဘုန္​းႀကီးကထြက္​​ေျပးႏိုင္​​ေပမယ္​့ဘုရား​ေက်ာင္​းက​ေတာ့သူနဲ႔အတူ​ေျပးႏိုင္​တာမွမဟုတ္​ပဲ။သူ​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကို​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ၿပီးသက္​ျပင္​းခ်ကာျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းလွည္​့လိုက္​သည္​။သူျပံဳးလိုက္​ၿပီးတည္​တည္​ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေျပာလိုက္​သည္​။"႐ွိသိ...မ​ေတြ႔တာၾကာၿပီ!"