ကံကြမ္မာစေရာ(On Hold Myanmar Translation)

Chapter 32 : ခ်ဴ ရႊမ္​းဟဲ့

<ZAWGYI>

ဘာ?ခ်ဴ ရႊမ္​းဟဲ့?အ့ဲတာဘယ္​သူလဲ?

ခ်ဴ ယြီစဥ္​းစားရက်ပ္​သြားသည္​။သူထိုအ​ေၾကာင္​းကိုတစ္​ခညမွမၾကားဘူး​ေပ။

မူလဝတၳဳထဲမွာဒီလို​ဇာတ္​ကြက္​မ်ိဳးမ႐ွိခဲ့​ေပ...ဒါhidden plotမ်ားလား?

'ခ်ဴ ရႊမ္​းဟဲ့'ဆိုတဲ့နာမည္​ကိုၾကားတဲ့အခါခ်ဴ မိသားစုဝင္​​ေတြနဲ႔ဧည္​့သည္​​ေတြရဲ႕မ်က္​ႏွာအမူအရာျဖဴ ​ေဖ်ာ့သြားသည္​။ခ်ဴ ႐ွန္​းႏွဖူး​ေပၚလက္​တင္​ၿပီးနားထင္​​ေၾကာကိုႏွိပ္​လိုက္​သည္​။သူ႔မ်က္​လံုး​ေတြကနီရဲ​ေန​ေပမယ္​့ကို္​ယ္​့ကိုယ္​ကိုတည္​ၿငိမ္​​ေအာင္​ဖိအား​ေပးထားသည္​။"ကြၽန္​​ေတာ့နဲ႔ကြၽန္​​ေတာ့ညီ​ေလးကိုအခ်ိန္​ခဏ​ေလာက္​​ေပးပါ။သူ႔ကို​ေျပာစရာ​ေလး႐ွိလို႔"

အိမ္​​ေတာ္​ထိန္​းက​ေသလုဆဲဆဲျဖစ္​တဲ့စာပို႔သမားကိုသယ္​ၿပီးတြန္​႔ဆုတ္​​ေနကာ​ေျပာလိုက္​သည္​။"...သခင္​​ေလးခ်ဴ ရႊမ္​း..."

သူမ​ေျပာသင့္​တာကို​ေျပာမိသြားမွန္​းသတိရလိုက္​ကာခဏ​ေလာက္​ရပ္​တန္​႔လိုက္​ၿပီးနာမည္​ကုိအက်ယ္​ႀကီးမ​ေျပာ​ေတာ့ပဲတိုးတုိး​ေလး​ေျပာလိုက္​သည္​။"....သူျပန္​ႏိုးထလာၿပီ..။ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ခ်ဴ မိသားစုရဲ႕​ေခါငး​ေဆာင္​​ေတြကိုအ​ေၾကာင္​းၾကားသင္​့လားလို႔သိပါရ​ေစ.."

ခ်ဴ ႐ွန္​း​ေအးစက္​စက္​​ေျပာလိုက္​သည္​။"ဒီကိစၥကိုဘယ္​သူမွအဖိုးနဲ႔အဖြားကိုတင္​ျပဖို႔မလိုဘူး။သူတို႔က​ေသျခင္​း႐ွင္​ျခင္​းၾကားတံခါးပိတ္​က်င္​့ၾကံ​ေနၾကတယ္​။ဘယ္​သူမွ​ေႏွာက္​ယွက္​လို႔မရဘူး"

လူ​ေတြအကူန္​လံုးကခ်ဴ ႐ွန္​းကိုသနား​ေနသလိုတိတ္​တဆိတ္​ရပ္​​ၾကည္​​့​ေနၾကသည္​။သူ႔တို႔လက္​ႏွစ္​ဖက္​ကိုရင္​ဘတ္​နားမွာထားၿပီးဦးၫြတ္​အ႐ိုအ​ေသ​ေပးလိုက္​ကာဒါဏ္​ရာရ​ေနတဲ့သူကို​ေခၚၿပီးနာခံစြာထြက္​သြားၾကသည္​။

အခန္​းထဲမွာသူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ပဲက်န္​​ေတာ့တဲ့အခါခ်ဴ ႐ွန္​း ခ်ဴ ယြီကိုၾကည္​့လိုက္​သည္​။သူ႔မ်က္​ႏွာကအရမ္​းျဖဴ ​ေဖ်ာ့​ေနၿပီးနီရဲ​ေနတဲ့မ်က္​ဝန္တစ္​စံုကအရမ္​း​ေၾကာက္​ဖို႔​ေကာင္​း​ေနသည္​။ခ်ဴ ယြီမ​ေနႏိုင္​ပဲစိုးရိမ္​စြာ​ေမးလိုက္​သည္​။"..အစ္​ကိုႀကီး..မင္​း..."