Author's POV
Nilipat na si Aga sa private room.
Hindi na nagawang umuwi ni Lea para kumuha ng mga damit.
Hindi niya maiwan si Aga sa ganong sitwasyon, kaya sila Dawn at Richard nalang ang umuwi kasama si Ata.
Nagising si Lea nang hawakan siya ni Aga sa kamay.
"Hi. Good morning, Babes!" Lea said.
Aga tried to smile at her.
"Kamusta ka? May masakit ba sayo? Nagugutom kana ba?" Suno-sunod niyang tanong kay Aga.
Umiling si Aga bilang sagot sa mga tanong ni Lea.
"Babes, I'm sorry. Hindi ko nasabi sayo agad." Aga said.
"It's okay. Wala na akong magagawa don. Gusto ko man magalit at magtampo sayo, too late na.
Sa tingin mo kaya kitang pagalitan sa ganyang kalagayan mo?
Pero ang sakit lang babes. Bakit? Bakit hindi mo manlang agad sinabi sa akin? Feeling ko tuloy napaka walang kwenta kong asawa dahil hindi ko manlang nahalata na may sakit kana pala." Lea started to cry.
Aga hold her hand. "Shhh. Stop crying babes. Lalo akong nanghihina kapag nakikita kitang umiiyak at nalulungkot eh. I'm really really sorry.
Ayoko lang maging pabigat sayo. Ayoko lang mag-alala ka."
"So sa tingin mo? Hindi ako nag-aalala sayo ngayon? Aga, hindi ko kayang mawala ka."
"I know. Kaya nga po mag-papagaling ako di ba?"
"Promise yan hah? Gagaling ka babes. Gagaling ka, tiwala lang." Lea said.
"Yes po."
"Where's Ata?" He asked Lea.
"Umuwi muna kasama nila Chard and Dawn."
"Alam niya na?"
"Yes, nasabi ko na lahat-lahat."
"What is her reaction?"
"She cried. Hindi niya daw kayang lumaki ng wala ka sa tabi niya, kaya magpagaling ka."
"Opo na. Basta wag kayo mag-sasawang alagaan at intindihin ako hah? Babes?"
"Opo. Hinding-hindi kami magsasawa sayo. Nandito lang ako palagi sa tabi mo." Lea kissed Aga's forehead.
"Paano pala yung show mo sa New York this coming month of November?"
"I cancelled it already."
"Why? Kaya ko naman eh. Uuwi naman sila Mommy para bantayan ako." Aga said.
"Mas importante ka po kasi Sir kesa sa show na yon. Okay? At hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sayo na wala ako sa tabi mo." Lea winks and smiled at him.
Lea is trying to become strong pero kapag wala siya sa harap ni Aga, hindi niya maiwasang hindi umiyak.
She can't leave without Aga and everyone knows that. Aga is her life.
-------
It's been one month since nalaman nilang may brain tumor si Aga. He's trying to fight for the sake of his family. Aga knows that his family needs him.
His health condition is getting worse.
"Dawn, I can't lose him. Mas gusto ko nalang din mamatay kapag nawala siya sa amin."
"Lea wag ka nga mag-isip ng ganyan. Isipin mo naman si Atasha. Nagpapakatatag yung anak niyo tapos ganyan lang ang iisipin mo?"
"Hindi ko na alam eh. Palala ng palala yung condition ni Aga." Lea said while she's crying.
