Hyung? [ChanBaek]

Asi?

Saat kaç bilmiyorum ama gökyüzü inanılmaz. Sanki ona bir-iki adım atsam her şey güzelleşecekmiş gibi ama o iki adımdan sonra arkamdakinler yok olacakmış gibi.

Kemanımı çok mu yalnız bıraktım?
Bunu düşünmüştüm istemsizce. Dolaptan kemanımı çıkartırken üyeleri uyandırmamaya çalıştım. Küçük terasımıza vardığımda en köşeye oturdum ve kemanımı soydum.
Uzun süredir hissedemediğim enerjiyi onda bulduğumu anladım.

Beni ben yapan şeylerden çok uzaktım,
Ben bile ben olamazken nasıl herkese doğru olmaları gerektiğini söyleyebilirimdim ki?

Yavaşça ellerimi tellerde gezdirdim.
Düzgün çıkmasa bile beni mutlu etmişti bu ses.
Hızlıca akorunu yaptıktan sonra ezbere bildiğim Jonghyun-Moon şarkısını çalıyordum.

Oturduğum yerden uzaklara bakarken bir yıldız göz kırptı, selamladım onu.

Her seferinde başa dönüyordum. Sadece kemanımın konuşmasına dayanamadım ve beraber konuşmaya başladık.

Bu değil miydim ben?
Ne güzeldi eskiyi yad etmek.
İkimizde konuşmaktan yorulduğumuz sıralarda telefonumu aldım ve kemanım ve gökyüzünü çekerek güne anlamlı bir söz bıraktım.

"Bir yıldız göz kırptı bana, selamımı almış mıdır? Sadece bir adım uzakta."

Kemanımı sevdikten sonra yerine geri koydum.
Çok fazla özlüyorum.
Neredeyse her gün TaeTae veya Daehyun appamla olduğum günleri özlüyorum.
Annemin yemeklerini özlüyorum,
Babamın beni kızı gibi sevmesini özlüyorum,
Ablamın bana makyaj yapmasını özlüyorum,
Abimin beni 'eşek' diyerek sevmesini özlüyorum.
Beni çok özlüyorum, saf ve masum olan beni.
Yalanlarını hatırlamak zorunda olmayan beni.
Gülümsemek zorunda olmayan beni.

Sanırım, yoruldum....

Düşüncelerimden kurtulmak amacıyla tuvalete gittim hızla yüzümü yıkadıktan sonra klozetin kapağını kapayıp üzerin oturdum.

Yaşlanmış hissediyorum, gençken.
Gözlerimden yaşlar,boğazımdan hıçkırıklar kaçarken uykuya kaldım.
Beni kabul eden tek yere...
Ve beni yalnız bırakmayan hıçkırıklarımla,
Ah deli gibi akan göz yaşlarımı unutmamak gerek.

"Baekhyun!"

"Baekhyun!"

"Byun Baekhyun! Hemen ayağa kalkıyorsun!"

"Baekkie~~ Uyansana canım benim."

"YAH BYUN BAEKHYUN!!"
Dürtülmeye başlandığımda gözlerimi kırpıştırmış ama açmamıştım.
Sadece onaylar bir mırıltı bırakmıştım.
"Baekhyun üşüteceksin kalk!"

Dürtüldüğümde kafamı kenara yasladığım yerden kaldırmıştım ama gözlerimi açmayarak konuştum.

"Ne oldu ya? Uyumak istiyorum."

"Baekhyun, bugün pratik günümüz yani hep pratik yapacağız. Ayrıca SALAK MISIN YA?! UYAN ARTIK!" Luhan hyungun sabrı tükendiğinde çok aç bir sincaba dönüşürdü. Tatlı ama bir o kadar da sinirli.

"Baekhyun! Tuvalette uyumak nedir ya? Yatağın var git orada yat.Yeminle beyin yoksunusun. BAK HALA YATIYOR KALKSANA! HEY KİME DİYORUM?"