Jungkook'la aynı anda bağırdığımızda şaşkınca ona baktım. Taehyung ise gülerek sanki 'yine delirttim sizi, oley' der gibi çıkıp gitmişti. Yataktan çıkıp, banyoya ilerleyecekken Jungkook'la karşı karşıya geldik. Ben sağa gidecekken, o da sağa, sola çekilecekken o da sola çekilmişti. Birkaç defa aynı şey tekrarlandığında dayanamayıp bağırmıştım.
"Ay bir izin vermedin geçeyim ya!"
"Ben mi?"
"Yok eben! Tabii sen! Kadınlara saygı diye bir şey var bilir misin? Bir çekil şuradan."
İttirip geçtiğimde sırıttığını fark etmiştim. Ben de sırıtarak banyoya girmiştim. Ne anormaldik biz ya. Kavga ettikten sonra gülüyorduk.
Rutinlerimi halledip, banyodan çıktım ve salona ilerledim.
"Günaydın."
Herkes kahvaltı masasındaydı. Ben de tek boş yer olan Jin ile Namjoon'un ortasına oturdum.
"Ne güzel oldu böyle ya, aramızda bir kedimiz var artık."
"Evet, bir evcil köpek olarak seni besliyorduk zaten Taehyung, kedimiz de oldu."
Hepimiz gülüştük Jin'in sözüne.
"Şaka maka bir yana gerçekten teşekkür ederim, beni yanınıza aldığınız için."
"Olur mu öyle şey, sen bizim küçük kız kardeşimiz gibisin."
Namjoon'un dediğine gülümserken, Taehyung araya girmişti yine, her zaman olduğu gibi.
"Benden büyük ya, küçük kız kardeşim olmuyor ki."
"Zaten ne senden, ne de-" işaret parmağımı Jungkook'a doğrultup devam ettim.
"Ondan bana kardeş olmaz.Ha bir de sevimli kuzenimden."
"Haklısın, kim kardeşinin dudağından öper ki?"
Gözlerimi berelttiğimde, kızgınlıkla ona baktım.
"Uf, uf, uf Kookie yine laf sokmakta sağada."
"Bence benim gibi güzel bir kızın, senin gibi çirkin bir kardeşi olmaz!"
"Ve kedi Jennie sona anda ters bir atakla sahaya çıktı. Evet, sayın seyirciler haberlerden sizi mahrum bırakmayacağım."
Jungkook'la yeniden aynı anda Taehyung'a bağırmış sonra ise gözlerimizi kısarak birbirimize bakmaya devam etmiştik. Ben bu adam kesin öperdim ya. Öperdim mi? Ne diyorum ben? Döverdim diyecektim. Tanrım, insan da akıl bırakmıyordu...
