Ay Tenli Kadın (TAMAMLANDI) (#Wattys2019)

Bölüm 2:Gerçekler

Budda 3 şey gizli kalmaz demiş.Güneş,Ay ve gerçekler... Gerçeklerin ortaya çıkmasından deli gibi korkuyordu genç kadın. Elinde az önce Eyşan'ın verdiği teste bakarken aklından geçenler tam olarak bunlardı.O adamdan,canavarından hamileydi. Ve bu bebek belki de onun umudu olduğu kadar bu zindana daha da fazla hapsedilmesinin sebebi olacaktı. Karnındaki bebeği bu zindanda dünyaya getiremezdi. Kalbi korkudan deli gibi atmaya başlamıştı bile. Daha kendisi küçüktü şimdi bir de masum bir bebeğin sorumluluğu binmişti omuzlarına. Bilmemeliydi... Canavarının gardiyanı bunu asla bilmemeliydi. Bu bebek onun tek umuduyken kimse anlamamalıydı bu durumu. Banyodan çıktığında kendisine umutla bakan Eyşan'a baktı donuk gözlerle.

"Tek çizgi... Hamile değilim."

Eyşan'ın değişen yüz ifadesinden kadının buna inandığını anladı. Derin bir iç çekip yatağa doğru yürüdü.

"Yorgunum Eyşan uyumak istiyorum."

Eyşan başını sallayıp odadan çıktığında Nefes yorganı kaldırıp yatağın içine girdi. Ellerini karnına sardı.

"Seni her türlü kötülükten koruyacağım. Söz veriyorum."

Nefes kendisini gözlerini kapatmaya zorlarken aşağıya Vedat bir ileri bir geri dolanıyordu.

"Sakin ol kuzen. Nefes'e haksız diyemem. Kız insan içine çıkmıyor. Eh sende çok sakin davranmıyorsun."

"Nasıl sakin olayım Eyşan? Ben ona yaklaşmak istedikçe o kaçıyor. Ben sakin kalmaya çalıştıkça o beni kızdırıyor."

"Vedat böyle yaparsan Nefes daha çok korkacak senden. Kız daha 22 yaşında."

"E n'olmuş yani 22 yaşındaysa?"

"Vedat bak kızın babası susuyor olabilir ama eğer olur da başka bir akrabası falan çıkarsa başın yanar. O yüzden sen sakin olmaya bak.Hadi bende evime gidiyorum. Sende sakinleş olur mu?"

Vedat başını salladı. Eyşan kapıdan çıktığında Vedat'ta yatak odasına çıktı. Nefes yatakta kenara kaymış uyuyordu. Yanına gidip yüzüne gelen saçları geriye doğru ittirdi.Nefes yüzünde gezinen ellerden ve boynuna doğru değen nefesi hissedip gözlerini açtı. Karşısında kendisine bakan Vedat'ı görünce irkilip geriye doğru çekildi.

"Korkma karıcığım benim."

"Ben senin karın değilim." dedi Nefes fısıltı şeklinde. Vedat gözlerini kapatıp burun kemerini sıktı.

"Nefes bak sana iyilikle yaklaşıyorum ama sen beni kızdırmak için elinden gelen her şeyi yapıyorsun. Sana zarar vermek istemiyorum."

"Zarar vermek istememek? Sen bana işkence yapıyorsun." dedi titrek bir sesle Nefes. Canavarını sinirlendirmek istemiyordu ama beynindeki cümleleri de susturamıyordu artık.

"Neden işkence yapıyorum acaba? Sen bana boyun eğmediğin için olabilir mi? Benim dediklerimi kabul etsen, azıcık bile olsa beni sevsen hayat senin için bile çok kolay olacak Nefes ama sen bütün nefretini bana kusmayı tercih ediyorsun."

Nefes yataktan kalktı.

"Bu hayatı,bu hapisliği ben tercih etmedim. Ben buraya gelmeyi seçmedim. Ben seni sevmedim."

Vedat sabrının son noktasına gelmişti bile. Nefes'in saçlarını eline dolayıp kendisine doğru çekti.

"Ah!" diyerek bağırdı Nefes.

"Sen istiyorsun ki hayat sana hep zor olsun." diyerek kıza bir tokat attı.

"Pekala Nefes hanım bunu sen istedin."