Ay Tenli Kadın (TAMAMLANDI) (#Wattys2019)

Bölüm 15: Ruhta ki Yaralar Geçer mi?

Herkese yeniden merhabalar :) Bölümü bırakıyorum umarım keyifle okursunuz bu sefer medya da bir de şarkı bırakıyorum umarım beğenirsiniz :)

Bölüm şarkısı: Mircan Kaya - Çamlıbelden Çıktım Yayan

Nefes gözlerini güzel bir güne açmıştı. Doğumun üstünden tam 3 gün geçmiş bebeği kendisini toparlamıştı. Bugün doğumdan sonra ilk kez oğlunu kucağına alıp emzirecekti.

"Günaydın..." dedi Tahir karşısındaki koltuktan doğrulup gerinirken. Nefes Tahir'e baktı cevap vermeden önce. Bu adam 3 gündür kendisini 1 dakika bile yalnız bırakmamıştı koltuk köşelerinde uyumak pahasına. Tahir karısının yanına gergin bir şekilde oturup elini tuttu.

"Tahir bir sıkıntı var değil mi bana söylemiyorsun ama sen iyi değilsin. Asiye abla hariç kimse de gelmiyor ailenden." dedi Nefes.

"3 gündür yangazlar bize ev bakıyorlardı. Hastaneden çıktıktan sonra kendi evimize geçeceğiz. Seni o karanlıkta daha fazla tutmak istemiyorum Nefes. Anladım ben... Seni buraya getirmekle sana en büyük kötülüğü yapmışım. Baksana oğlumuz erken doğdu..."

Nefes,Tahir'in karşısında acı çektiğinin farkındaydı. Tahir'in yüzünü avuçlarının içine alıp kendisine bakmasını sağladı.

"Ben sana hiç kızgın değilim Tahir. İnan bana hiç kızgın değilim. Ailen eğer olur da bir gün benimde ailem olmak isterlerse onları severek kabul ederim. Yaşattıklarını,söylediklerini unutmam ama kabul ederim. Ama onlar beni kabul etmezse Yiğit ve seninle birlikte aile olmayı öğrenirim."

Tahir Nefes'ten duyduğu cümlelerle ferahlama hissetti önce. Kendisini ailesinini yaptıklarından dolayı hala suçluyordu ama en azından Nefes ona kırgın değildi. Kızın alnına bir öpücük bırakıp doğruldu. Kapı açıldığında Asiye'nin sesinin yanı sıra başka bir ses daha geliyordu.

"Ana yola çıktuğumuzdan beru riv riv riv beynumu yedun valla." dedi Asiye odaya girdiğinde. Peşinden de Saniye hanım girdi. Nefes Saniye hanım'ı görünce anlık kaşları çatılsa da hemen düzeldi.

"El kadar bebeğu anasundan ayurmak nedu? Hayur yani o bebeğun anasunun kucağuna ihtiyacu vardır." dedi Saniye hanım Nefes ve Tahir'i görmeden konuşmasına devam ediyordu. Tahir annesinin konuşmasına anlam vermeye çalışırken Asiye Nefes'in yanına gelip yanaklarından öptü.

"Ablam doktorla konuştun mu? Banyo yapmanda sikinti var midur?"

"Yok abla dün sordum."

"Tamam ablam hayde o zaman senu bir duşa sokalum mis gibu karşula uşağunu."

Nefes yataktan doğrulup üstüne polar sabahlığını giyindi. Asiye hazırladıkları çantadan havluları alıp Nefes'le birlikte banyoya girdi. Nefes Asiye'ye doğru döndü.

"Şey abla..."

"Söyle kuzum."

"Saniye hanım neden geldi?" dedi Nefes aklındaki soruyu pat diye sorarak.

"Kaleli soyadunu taşuyan bir erkek uşak doğdi ya ondan geldu. Zihniyetunu sevduğumun Saniyesi. Bunlarda böyleler işte ablam. Dışaruya göğsünü kabartacak ama eziyetunden geru kalmayacak."

Nefes hafifçe gülümsedi. Belki kendisini kabul etmemişti ama en azından oğlu bir babaanneyle büyüyecekti. Asiye suyu hazırladıktan sonra Nefes üstündeki hastane önlüğünü çıkartıp duşa kabindeki oturağa oturdu. Asiye duş başlığını Nefes'in vücuduna tutarken sırtındaki izlerde dolaştırdı parmaklarını.