Ay Tenli Kadın (TAMAMLANDI) (#Wattys2019)

Bölüm 13:Senin Mucizen

Bu hafta peş peşe bölümler atıyorum kendimi durduramıyorum sanırım. İyi okumalar umarım beğenirsiniz :)

Kulağında çınlayan sesle gözlerini açtı Nefes. Başucunda o nefret ettiği ses vardı yine. Eliyle kulaklarını kapatmak istediğinde bileğindeki acıyla inledi. Aynı anda kasıklarında hissettiği sancıyla çığlık attı.

"Hayır... Şimdi değil... Şimdi değil burada doğamazsın... Hayır oğlum..."

Kasıklarındaki sancının artmasıyla birlikte başucundaki seste artıyordu sanki...

"Hayır... N'olur... Burada doğmazsın bebeğim..."

Nefes acı çekerken bir anda içinin boşaldığını hissetti.Gözlerini kapatıp açtığında kendisini yemyeşil bir ormanda üstünde beyaz bir elbiseyle buldu.

"Oğlum...Anneciğim..."

"Anne..." kulaklarında çınlayan sesle etrafına bakınmaya başladı.

"Anneciğim..."

Gözlerini tekrar kapatıp açtığında kendisini bir kumsalda buldu. Tahir kucağında bir bebekle kendisine doğru geliyordu.

"Anne..." Erkek çocuğu kendisine elini uzattı.

"Oğlum.."

Tahir'in kucağındaki bebekle kaşları çatılınca etrafına bakınmaya başladı.

Nefes gözlerini açtığında derin derin nefesler aldı. Gördüğü karmaşık rüyanın etkisiyle yerinden doğrulup baş ucu lambasını yaktı. Baş ucundaki beyaz beşik boştu. Kaleli konağındaydı... Nefes derin bir iç çekip gördüğü rüyanın etkisinden çıkmaya çalıştı.Bebeği 38 haftalık olmuştu. Doğum yaklaştıkça gördüğü kabuslarda boyut değiştirmeye başlamış Nefes'in içine iyice korku salar hale gelmişti. Kaleli konağı hala aynı durumdaydı. Dışarıya Nefes'i gelinleri gösterip evin içinde lafları devam ediyordu. Nefes artık aldırmamayı öğrenmişti. Ta ilk geldiği gün kendisine verdiği sözü tutuyor sadece oğlunu ve Tahir'i ailesi kabul ediyordu. Aldığı psikolojik destek ona oldukça iyi geliyordu. Doğum için eksikler giderilmiş, bebeğe ufak bir beşik dahil alınmıştı. Nefes artık sadece oğlunun sağ salim gelmesini bekliyordu. Nefes karnını okşayıp kendisine gelmeye çalışırken yan odadan duyduğu kısık inleme sesiyle kendisine geldi. Yatağından kalkıp üstüne polar sabahlığını giyindi.Ayak yordamıyla terliklerini bulup ayağına giyindi. Sessizce odasından çıkıp yan odada yatan Tahir'in kapısını çaldı ve kapıyı açıp içeriye girdi.

"Nefes n'oldu?" dedi Tahir yataktan doğrulmaya çalışırken. Omuriliğindeki şarapnel parçası varlığını hissettirip genç adama acı veriyordu.

"Neyin var Tahir? Sesini duydum." dedi Nefes.Odanın içinde bir tek Tahir'in baş ucundaki gece lambasından gelen cılız ışık vardı.

"Bir şey yok. Sen neden ayaktasın? Kabus mu?" dedi Tahir acı çeker bir şekilde. Nefes inanmadığı gibi adamın kasılan yüz ifadesi her şeyi ortaya döküyordu.

"Ağrın mı var?" dedi Nefes yatağa doğru ilerlerken. Adam cevap vermeyince yatağa oturup yüzüne baktı.

"Tahir ben senden hiç bir acımı saklamıyorum. Sende benden saklama." dedi Nefes fısıldayarak.

"Sanırım şarapnel parçası ben buradayım diyerek sinyal verdi bana." dedi genç adam.

"Tişörtünü çıkartır mısın?"