Psikolog olan Hande kendine zarar veren bir genç ile tanışır. Psikolojik sorunları olan genç, Hande'yi çok etkiler.
Hande, Türkiye'nin dört bir yanından gelen psikologları bünyesinde barındıran özel bir kurumda çalışmaktadır. Kurum, günümüz hastalı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌼
"Geçip giden gölgelerden hiçbiri senin değil. Biliyorum çünkü, geceler boyu gölgendi bana satırlarca şiir yazan."
Ö K F 🔲🔲🔲
Video kapandığı halde ben yine boş ekrana bakmaya devam ediyordum. Bu artık bende alışkanlık haline gelmişti. Kendimi ifşa olmuş gibi hissediyordum. Saklanacak bir yer aradım birkaç saniye. Üstümü örtse yorganım gizlenir miydim ki? Öyle bir ifşa ki ta derinlerimi seyrediyordu sanki.
Beni mi azarlamıştı şimdi o?
Onca kişinin arasında nasıl fark edilebilmiştim ki? Büyük ihtimal bu zamana kadar diğer insanların demediği şeyleri demiş olmalıydım ya da canını sıkacak, hoşuna gitmeyecek bir şey. Yine de kendi kuruntum olabilirdi. Sonuçta yaşını yazan birçok kız vardı ve arasında yimi beş yaşında olan da vardı. Her şekilde ben olmayabilirdim ama yorumumu takip etmesi, her şeyin üst üste denk gelmesi ve benden hemen sonra cevap verircesine konuşması beni heyecandan boğum boğum boğmuştu.
Bir insan demek ki hiç dokunmadığı bir insandan da korkabiliyor, heyecanlanabiliyor ve benim gibi eli ayağına dolaşabiliyordu. Telefonu koyacak bir yer bulamadım uzun bir süre ve sanki ebelenmemek için bekledim hareketsizce.
Hâlâ boş ekrana bakmaya devam ediyordum ki yeni bir resim paylaşıldı.
Kalbim delicesine atmaya başladı yine. Sanki benimle konuşuyor ya da soruma cevap vermiş gibi heyecanlanmıştım. Çok saçma, bu davranışlarım çok saçma biliyorum, ama engel olamıyorum kendime.
Delirmiş gibi hızla hesabına tıkladım ve tüm gönderilerine en baştan baktım. Bu stalku da geçmiş irdelemeye dönmüştü. Her harfin, her noktanın yerini ezberlercesine defaatle seyrettim. Artık hayranlıkla takip edilen bu kişiye olan hayranlığımı ben de gizleyemiyordum. Hastalık gibi eski resimlerine bakıyor, yapılan yorumları okuyor, yeni bir video paylaşır umuduyla ekrana dikkatle bakıyordum.
Ön yargıyla yaklaşmam ve hayranlarını yaptıklarından dolayı uyarmam sonuç olarak benim de onlardan biri olup çıkmamla nihayete ermişti.
🔲🔲🔲
Telefonumun tiz sesi kulağıma dolduğunda sıçrayarak açtım gözlerimi. Semih arıyordu. Semih mi arıyordu? Semih niye arıyor?
"Semih?"
"Hande nerde kaldın? Toplantı vardı, unuttun mu?"
"Eyvah! Toplantıyı tamamen unutmuşum. Tolga Bey geldi mi?"
