Psikolog olan Hande kendine zarar veren bir genç ile tanışır. Psikolojik sorunları olan genç, Hande'yi çok etkiler.
Hande, Türkiye'nin dört bir yanından gelen psikologları bünyesinde barındıran özel bir kurumda çalışmaktadır. Kurum, günümüz hastalı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. 🤍
İnstagram hakugu
Titreyerek gözlerine bakmaya devam ederken, üstümüzden geçen uçağın sesi doldurdu kulağımızı. Ama ne ben, ne Batı uçakla ilgilenmiyorduk. Kenetlenmiş gözlerimizden birbirine gelip giden kelimelere anlam vermeye çalışıyorduk.
"Hande," dedi kısık bir sesle.
Yutkunup kesik nefesimi tamamladım. Hala ona bakıyordum. Vereceği tepkiyi bekliyor, bunun için gerekli bir açıklama yapmaya hazırlanıyordum.
"Sen Hande'sin."
Gözlerim titredi ismimi telaffuz ederken.
"Bana o gün değerli olduğumu söyleyen, Sezar'ı özgür bırakmama neden olan, ilk defa kesiklerimin canımı yaktığını hissettiren kişisin."
Bu cümleleri duymayı hiç beklemediğim için gafil avlanan gözlerim taze gözyaşları ile nemlendi.
"O pislikle ortak çalıştığını sanıp, öldürmek için planlar kurduğum, sonrasında basit bir naneli lolipop için hayatını tehlikeye atan kişisin."
"O sensin. Rüyalarımda gördüğüm beyaz elbiseli kızsın."
Titreyen çenemi durdurmak için alt dudağımı ısırdım.
"Hande Kayla."
İsmimi tekrar ettiğinde derin bir nefes aldım.
"Batı..."
Ağzımdan çıkan tek kelime de onun adı olmuştu. Daha çok şey söylemek istemiştim oysaki. Onun ne kadar değerli olduğunu, ne kadar yüce gönüllü olduğunu, ne kadar temiz ve saf niyetli olduğunu, her şeyin en iyisine layık olduğunu...
Sadece.
Tek bir kelime çıktı ağzımdan.
Batı...
"Önce içeri girelim olur mu? Hasta olacaksın."
Gülümseyerek sorduğu sorudan çok önüme uzattığı eline baktım.
Islaktı.
Kendi ıslak elimi ona uzatmadan önce yine ıslak olan kıyafetimle kurutmaya çalıştım. Kurumamıştı ama olsun, onun elini tutmak için önce kendimi hazırlamam gerekiyordu.
Parmaklarım avuç içlerine ulaştığında titreyen kalbime engel olamıyordum.
Parmakları parmaklarımın üstüne kapandığında diğer elimdeki valizi aldı ve yürümeye başladı.
