It's just a Game ✔

013

Mathias' p.o.v.

"Jake, ik ben er!" roept de moeder van Jake vanaf beneden.
"Let's get the party started." zegt Jake en gaat voorop de kamer uit.
We lopen het huis uit naar de auto.
Jake stapt meteen voorin en Alex en ik gaan op de achterbank.
Jake's moeder start de auto en rijd weg.
"Geen alcohol en geen meisjes mee naar huis." zegt ze streng en kijkt vooral naar Jake.
"Oké." zegt hij braaf en draait zich dan om naar ons en knipoogt.
"Jake, ik meen het! Anders is het afgelopen en zit je elke avond op je kamer te leren."
"Maar we hebben morgen vrij, één biertje kan toch wel."
"Jake, ik wil het niet hebben." zegt ze en daarbij stopt het gesprek.

We komen aan bij de eindbestemming en het is al aardig druk.
"Thanks mam, tot vanavond."
"Wacht Jake." zegt ze en pakt wat geld uit haar handtas. "Hier is wat geld voor een taxi want ik kan jullie niet komen ophalen."
"Thanks." zegt Jake nog eens, pakt het geld uit haar hand en gaat de auto uit.
Alex en ik stappen ook uit.
We lopen naar de deur en dan gaan er even allemaal herinneringen door me heen.
Nick en ik gingen hier altijd heen met onze vrienden.
Sinds die laatste avond werd alles verpest en werd alles anders.
Ik zucht diep en dan lopen we de deur door naar binnen waar de harde muziek gelijk te horen is.
"Komen jullie nog?" roept Jake die al bij de bar staat.
Even kijken Alex en ik elkaar aan en beginnen dan te lachen.
Jake is echt erg.
We lopen erheen.
"Drie bier graag." zegt hij en draait zich dan naar ons.
"Je moeder zei dat je dat níet mocht doen." zegt Alex met de nadruk op niet.
"Het is je eerste keer hier, dan mag toch wel even genieten." zegt hij en geeft ons dan allebei een beker.

Als onze bekers leeg zijn lopen we de dansvloer op.
"Heb je al iemand gezien?" vraagt Jake en knipoogt naar Alex.
Die rolt met zijn ogen.
"Ik ben hier om lol te maken, niet om met een meisje te zoenen."
"Oké, oké." zegt Jake en houdt zijn handen in de lucht als overgeef gebaar.
We komen nog wat andere jongens uit ons team en van onze school tegen en de avond is heel gezellig.

Het is ondertussen al 12 uur en ik moet wel eens naar de wc.
"Ik ga even naar de wc, ben zo terug." roep ik en loop dan richting de toiletten maar dat had ik beter niet kunnen doen.
En ik hoop met heel mijn hart dat Mae hier niet is.
Want ik zie Finn en Nick die met elkaars tong in hun keel tegen de muur staan.
Zo snel ik kan draai ik me om en heb ik spontaan zin om te kotsen.
Ik loop terug, de dansvloer over en ga tegen de muur zitten.
Waarom doet hij dit Mae aan.
Hoe graag ik het haar ook wil vertellen, ik kan het niet.
Niet tegenover Nick en niet tegenover Mae.

Jake: Yo Matt, waar ben je?
Jake: Alex moet naar huis
Jake: Ik zie je buiten

Ik sta op en loop gelijk naar de uitgang.
Als ik buiten kom staan ze er al.
"Wow, wat is er met jou gebeurt?" vraagt Alex als hij me ziet.
"Gaat het wel?" vraagt Jake bezorgd.
"Ik voel me niet zo goed." zeg ik.
"Ik heb al een taxi gebeld, dan brengen we je naar huis."
"Jullie kunnen wel bij mij blijven als jullie willen, mijn ouders zijn toch niet thuis."
"Is goed, dan app ik mijn moeder even." zegt Alex.

De taxi komt al snel en we rijden naar mijn huis.
Als we zijn aangekomen betaald Jake de taxichauffeur en dan lopen we naar de voordeur.
Ik open de voordeur en laat de twee jongens naar binnen.
Daarna loop ik zelf ook naar binnen en trek de deur achter me dicht.

[ sorry voor deze plotselinge switch. ]

Nicks p.o.v.

Ik heb besloten het haar te vertellen.
Ik ga het uitmaken met Mae.
Hoeveel ik ook van haar hou.
Ik hou meer van Finn en dat is ook het enige waar ik nog aan kan denken.
Mae appte me vanochtend of ik vanmiddag kan afspreken.
Dus ik ga om 2 uur naar haar toe en dan vertel ik het haar.
Ik zit nu al een half uur op mijn bed naar mijn klok te staren die op 13:40 staat.
Hoe dichterbij de wijzers naar de 2 uur gaan, hoe zenuwachtiger ik word.
Mae en ik zijn al een jaar en drie maanden samen.
Maar gevoelens kunnen veranderen en ik kan haar niet langer blijven voorliegen.
Ik sta op en trek mijn schoenen aan.
Ik heb al nagedacht over wat ik ga zeggen maar het voelt nog steeds niet goed.
"Ik ga naar Mae." roep ik door het huis en loop dan de voordeur uit.
Ik haal mijn fiets van het slot en fiets de weg op, opweg naar Mae.

Daar sta ik dan, voor de deur van Mae's huis.
Ik zucht diep en druk dan op de bel.
"Hey." zegt Mae blij als de deur open doet.
"Hey." zeg ik terug en dan omhelst ze me.
Hoe ga ik dit ooit zeggen.
Mae stapt aan de kant zodat ik er langs kan en doet dan de deur achter ons dicht.
"Wil je wat drinken?" vraagt ze.
"Nee dank je." zeg ik.
"Oké, laten we dan naar boven gaan."
Ik knik en dan lopen we de trap op.
Mae loopt haar kamer in en gaat op haar bed zitten terwijl ik in de deuropening blijf staan.
Ze is echt het mooiste en liefste meisje dat ik ooit heb ontmoet.
En ook al doet het me zo veel pijn, en haar waarschijnlijk nog meer.. ik moet het doen.
"Mae.. ik moet met je praten." zeg ik een toontje zachter.
"Je weet dat je me alles kan vertellen." zegt ze en kijkt me een beetje bezorgd aan.
Ik loop naar het bed toe en ga tegenover haar zitten.
"Ik heb iets gedaan en.." zeg ik maar ik stop.
Alle woorden en zinnen die ik had bedacht zijn weg en ik heb geen idee wat ik moet zeggen.
"Wat heb je gedaan?" vraagt ze.
"Ik.. ik wil het met je uitmaken." zeg ik en kijk gelijk weg van haar gezicht want ik kan het niet aan om haar verdrietig te zien.
"Je.. wat?" vraagt ze geschrokken.
"Ik maak het uit met je."
"Is dit een grapje, want als dit een grapje is dan is het niet grappig." haar stem klink gebroken en licht in paniek. "Kijk me aan en zeg dat het een grapje is." zegt ze en ik hoor dat ze huilt.
Langzaam kijk ik haar aan.
"Het is geen grapje." zeg ik. "Het is echt waar."
"M-maar.. maar waarom?"
"Ik heb gevoelens gekregen voor iemand anders.."
Tranen rollen over haar wangen.
"Het spijt me." zeg ik.
"H-het is oké." ze draait zich van mij weg zodat ik tegen haar rug aan kijk maar ik zie dat ze al haar tranen weg veegt.
Ik leg een hand op haar schouder, maar ik trek haar al snel in een knuffel.
"Het spijt me echt zo erg." zeg ik en voel dan een traan over mijn wang lopen.

"Z- zou je alsjeblieft willen gaan?" vraagt ze als ze van mijn schouder afkomt. "Zo dat ik even alleen kan zijn."
Ik knik.
"Zie ik je morgen op school?" vraag ik nog om te kijken of ze nog wel vrienden wil zijn.
"Natuurlijk." zegt ze en probeert klein te glimlachen.
Ik loop haar kamer uit.
Ik heb het gedaan.
Aan de ene kant voel ik me zo gelukkig omdat ik het echt gedaan heb maar de grotere kant heb ik me nog nooit zo slecht gevoeld.