It's just a Game ✔

034

Nicks p.o.v.

Frans is net afgelopen en nu loop ik in mijn eentje over de gangen van school omdat er niemand anders frans heeft van mijn vrienden.
Als ik aan kom bij mijn vrienden laat ik me naast Mae vallen op een stoel.
Niet veel daarna komt Freya aan lopen en ze stopt voor de tafel.
"Hoi." zegt ze verlegen en kijkt de tafel rond.
"Wat is er?" vraagt Jake lomp waardoor Alex hem een klap geeft op zijn achterhoofd.
Ik sta op en loop naar haar toe.
"Freya komt vanaf nu bij ons zitten." zeg ik en geef haar dan een kus op haar lippen.
"Zijn jullie.." vraagt Mae verbaasd als ik mijn lippen van die van Freya afhaal.
"Nee." zegt Freya.
"Nog niet." zeg ik er achteraan.
"Uhm.. Oké." zegt Mae en wendt zich dan op haar broodje die voor haar op tafel ligt.
Ik trek Freya met me mee en ze gaat naast me zitten.
Mijn ogen vallen op Mathias die maar wat aan het staren is naar zijn telefoon.
Die uit staat.

Na de pauze gaat de bel als teken dat we naar de volgende les moeten.
Iedereen staat op en loopt naar een les.
Ik loop samen met Mae naar natuurkunde.
"Nick?" vraagt Mae onzeker.
Ik kijk haar aan en zie dat ze zenuwachtig naar de grond kijkt.
"Als het over Freya gaat dan-"
"Ben je homo?" vraagt ze en kijkt me ineens strak aan.
Ik schrik een beetje van haar vraag.
Ik ben geen homo.
Ik ben..
Bi?
Biseksueel?
Wat maakt het eigenlijk uit.
"Hoezo die vraag?" vraag ik maar terug.
"Val je op jongens?" houdt ze vol.
"Weet ik niet." zeg ik een toontje zachter.
"Ik zie wel hoe je naar Mathias kijkt en hoe ongemakkelijk je was toen je Freya kuste." zegt ze.
Ik weet niks om terug te zeggen en gelukkig zijn we aangekomen bij ons lokaal waar we allebei op een andere plek moeten zitten.
Ik naast Jason en Mae naast Molly.

Na een lange schooldag van 9 lesuren loop ik samen met Mathias naar de fietsenstalling.
"Ik ben dood op." zeg ik zuchtend.
"Ik ook." mompelt Mathias.
Eindelijk komen we bij onze fietsen.
"Dus.. Freya."
Ik kijk naar hem op.
"We hoeven er niet over te praten." zeg ik.
"Als je beste vriend moet ik alles over de meisjes die jij leuk vind weten." zegt hij zelfverzekerd.
"Matt.." zeg ik.
Ik wil hem niet kwetsen.
"Vertel het nou maar." zegt hij.
"Liever niet."
"Oké, als jij het wil." zegt hij en we fietsen de fietsenstalling uit.
Samen fietsen we naar huis.
Ik neem afscheid als we bij mijn huis zijn en Mathias nog verder door moet.
"Doei." roep ik.
"Tot morgen."

Voor de deur zoek ik in mijn tas naar mijn sleutel maar ik kan hem nergens vinden.
Frustrerend gooi ik mijn tas op mijn rug en bel ik aan.
Niet veel later doet Max de deur open.
"Goede middag, hoe kan ik u helpen?" vraagt hij grapend.
"Haha grappig, mag ik nu naar binnen?"
"Oh jé, er is er één in een chagrijnige bui."
"Laat me." zeg ik en loop de trap op naar mijn kamer.
Onderweg gaat mijn telefoon.

Freya

Staat er op het scherm.
Ik druk op het groene telefoontje en breng dan mijn telefoon naar mijn oor.
"Hey." zeg ik als ik in mijn kamer ben.
Ik schop de deur dicht en gooi mijn tas op de grond.
"Hey, ik heb een vraagje."
"Vraag maar." zeg ik en ik laat me op mijn bed vallen.
"Ryan geeft vrijdag een feest voor zijn vrienden en ik heb beloofd te helpen alleen ik ken en mag niemand dus ik wilde vragen of jij misschien kan komen en wat vrienden mee wil nemen."
"Natuurlijk." zeg ik. "Hoe laat?"
"Het begint om 7 uur."
"Ik zal er zijn en proberen wat mensen mee te krijgen."
"Dank je, bye."
"Doei." zeg ik en hang op.
Precies als ik mijn telefoon heb weggelegd gaat mijn deur open.

"Nick, ik wil niet dat je zo tegen Max praat." zegt mijn moeder boos.
"Mam laat het nou, er was helemaal niks aan de hand." probeert Max maar het is al te laat.
"Hou je erbuiten." zegt ze streng tegen Max en kijkt mij dan weer aan.
"Wat is er?" vraag ik.
"Nou, hoe jij tegen Max deed toen hij de deur voor je open deed. Misschien moet je eens dankbaar zijn en niet als een chagrijnige koe gelijk je kamer invluchten. Als ik zoiets nog één keer merk pak ik je telefoon af."
Ik rol met mijn ogen en laat me op mijn bed neervallen zodat ik haar hoofd niet meer hoef te zien.
"Prima." mompel ik in de hoop dat ze dan weg gaat maar nee hoor, ze is nog niet klaar.
"En ik wil dat je je kamer opruimt, door al die rotzooi kan ik hier niet meer stofzuigen en worden je allergieën alleen maar erger, en ik wil niet dat je ziek word. Ik kan zo ook niet meer je bureau schoonmaken. Je kleren ga ik ook niet meer voor je in de was doen en dit is de laatste keer dat ik het zeg."
"Ja ja." zeg ik en maak een zwaai beweging met mijn hand als teken dat ze weg moet.
Met een luide zucht verlaat ze de kamer.
Eindelijk rust.

Ik pak mijn telefoon weer en stuur een bericht naar de groep van alle vrienden.

U, Alex, Gabi, Jake, Liam, Mae, Mathias, Olivia

Ik: Hey, Freya vroeg of jullie mee gaan naar haar broers feest.

Mathias: Hoe laat begint het?

Ik: 7 uur

Mathias: Ik kom wel

Jake: Ik ben er altijd voor een feestje

Alex: Ik kan ook wel maar ik kan niet te laat weg vanwege mijn ouders

Mae: Olivia en ik hebben al andere plannen, sorry

Ik: Is niet erg

Gabi: Ik heb ook andere plannen en Liam ook

Mathias: Samen?

Gabi is offline gegaan

Alex: Ja dus

Ik klik de groep weg en klik op die van Freya.

Ik: Mathias, Jake, Alex en ik komen.

Al snel komt ze online.

Freya: gezellig ♡

Dit keer gooi ik mijn telefoon weer weg en raak hem het komende uur ook niet meer aan.