It's just a Game ✔

027

[ belangrijk mededelinkje aan het einde, lees dat alsjeblieft ^-^ ]

Mathias' p.o.v.

Als de gymles is afgelopen, lopen we met de klas richting de kleedkamers.
Ik ga naast mijn tas zitten en maak hem open om mijn kleding eruit te kunnen halen.
"Hebben jullie het gehoord?" vraagt Finn opeens door de kleedkamer.
"Wat?" vraagt Jack nieuwsgierig.
"Dat Mathias homo is." zegt hij en grijnst naar mij.
Paniek stroomt door heel mijn lichaam.
"Hoe kom je daar nou bij?" vraagt Jake lachend. "Matt homo? Dacht het niet."
Ik kijk even snel naar Nick die tegenover me zit en die naar mij kijkt.
Snel kijk ik terug naar mijn tas en trek dan mijn shirt over mijn hoofd uit.
"Vertel het ze Mathias, dan ben je er eindelijk vanaf." zegt hij met een vieze grijns op zijn gezicht.
Ik voel al het bloed uit mijn hoofd verdwijnen.
Stil kijk ik naar Finn die me met veel plezier aankijkt.
Bang dat iemand mijn hart kan horen kloppen door de stilte in de kleedkamer.
Iedereen kijkt me aan.
"Ik ben niet.." komt er zacht uit mijn mond.
"Dude, kan je niks beters verzinnen of zo." mengt Liam zich.
"Ik verzin niks." zegt hij en draait zich na zijn schouders te hebben opgehaald weer om naar zijn tas.
Zacht zucht ik en ga ik verder met omkleden.

We fietsen terug naar school en ik heb nog geen woord gezegd.
Nick die naast me zit kijkt me soms even aan maar ik reageer er niet op.
Finn gaat waarschijnlijk aan iedereen vertellen dat ik homo ben.
Mijn vrienden zijn de enige die het niet zullen geloven maar dat kan ik ze niet aandoen.
Als eenmaal iedereen het weet moet ik het hun wel vertellen.
Eindelijk fietsen we de fietsenstalling van de school in en zetten onze fietsen op slot.
We hebben nu de laatste les: Nederlands.
Nog steeds stil loop ik naar het lokaal waar we heen moeten.
Moe laat ik me op mijn stoel vallen en niet veel later komt Finn naast me zitten.
Hij kijkt me even aan maar ik besteed er geen tijd aan.
"Oké klas." begint meneer van Dijk.

***

Graaiend in mijn tas loop ik de fietsenstalling in.
Shit, waar is mijn fietssleutel.
Ik zet mijn rugzak op een willekeurige bagagedrager en doorzoek mijn tas.
Als ik hem eindelijk heb gevonden rits ik mijn tas weer dicht en gooi hem over mijn schouder.
Ik kijk op als ik mijn naam hoor.
"Hé Matt!"
"Wat is er?" vraag ik aan Jake als hij voor me stopt.
"Ga je mee naar mij?"
"Ja hoor." antwoord ik.
"Nice, mijn ouders zijn toch niet thuis."
Samen fietsen we het schoolplein af.

Na een reis van 20 minuten komen we bij Jake's huis aan.
"Laten we zo buiten gaan zitten, het is zulk mooi weer." zegt Jake terwijl hij wat in keukenkastjes rommelt.
"Is goed." zeg ik.
Ik pak één van de twee glazen met cola van Jake over en volg hem dan naar de achtertuin.
Jake ploft op de stoel neer van de loungeset.
Ik ga tegenover hem op de bank zitten en pak een koekje uit het pak die hij heeft meegenomen naar buiten.
Snel daarna gaat de telefoon van Jake.
Al etend vraag ik wie het is maar Jake reageert niet en neemt op.

"Hey Nic." zegt hij en er verschijnt een grote glimlach op zijn gezicht.
"Ja ik kan maandagmiddag iets doen."
"Uhu."
"Ik zal je om half 5 ophalen en dan zal ik iets leuks regelen."
"Ja, is goed."
"Ik zie je op school."
"Bye." zegt hij en hangt dan op.
Zijn wangen zijn knal rood.
"What the fuck is er tussen jou en Nick? Hebben jullie een relatie of zo." zeg ik grappend, maar verbaasd tegelijk.
"Ooh." zegt hij lachend. "Het was Nicole uit 4 havo."
Ik barst in lachen uit.
Hoe kon ik nou denken dat het Nick was.
"Hoe zit dat tussen jullie?" vraag ik. "Alex vertelde me dat je vaak met haar afspreekt."
"Ze is het mooiste meisje dat ik ooit heb ontmoet, en het liefste en grappigste."
Hij droomt er helemaal bij weg.
Opeens lijkt hij weer op aarde te komen.
"Alex komt zo trouwens ook nog even, dan kunnen we vanavond meteen door naar training."
Ik neem nog een hap van mijn koek en knik goedkeurend.
Mijn hoofd laat ik in mijn nek vallen en ik kijk naar de blauwe lucht waar geen enkel wolkje te vinden is.
"Wat de hel was dat vandaag in de kleedkamers, ik wist dat Finn je niet mag en jij hem niet maar dat hij zo iets verzint." begint Jake spontaan.
Gelijk kijk ik naar hem op.
Ik haal mijn schouders op.
"Als jij homo was zou ik mijn bed opeten." belooft hij grappend en neemt een slok van zijn glas met cola.
"Begin maar vast." mompel ik in mezelf.
"Wat zei je nou?" vraagt Jake verbaasd maar dan gaat het hek open en komt Alex tevoorschijn.
Mijn redder in nood.
"Hoi hoi." zegt hij en ploft naast me neer op de bank.
"Wat zei je nou net?" vraagt Jake, Alex vol negerend.
"Niks." zeg ik en draai me van hem weg.
Ik zie dat hij me met spleetoogjes aan kijkt.
"Nu Alex er is." mompelt hij. "Laten we het 10 vragen spel spelen."

≖≖≖≖≖≖≖≖≖≖≖
voor het geval je het gemist hebt: ik heb vorige week zaterdag een nieuw boek gepubliceerd: 'Unknown' [ bxb ]
neem daar zeker even een kijkje als het je leuk lijkt ;)

xx ang