It's just a Game ✔

022

Nicks p.o.v.

Samen met Mathias, Alex en Jake loop ik de school in.
Al snel loopt iedereen een andere kant op.
Bij mijn kluisje kom ik Gabi en Liam tegen die ik begroet.
Blijkbaar is Mathias goed bevriend met ze.
Later in de gang kom ik Olivia en Mae tegen.
En we komen altijd weer samen in de klas.
Maar ook.. Finn.
Zonder na te denken ga ik naast Freya zitten.
"Hey." zeg ik met een glimlach.
"Hoi." zegt ze terug.
"Ik heb gisteren nog een beetje aan het verslag gewerkt." zeg ik en laat het zien op mijn laptop. "Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik het alleen heb gedaan, ik had niks anders te doen."
"Ziet er goed uit." zegt ze.
Ze doet haar mond open om nog iets te zeggen maar wordt verstoord door de docent.
"Hallo klas." begroet ze ons.

«»

Het is pauze en ik zit met Mae en Olivia in de aula.
Ace en Evie zitten bij andere mensen en Finn zit niet meer bij ons omdat ik dat niet wilde.
Het is niet dat ik heb gezegd dat hij weg moest.
Ik ben gewoon weg gelopen als hij kwam en Mae en Olivia volgde mij.
"Nick kan je vanmiddag afspreken?" vraagt Mae.
"Tuurlijk." antwoord ik.
"En morgen?"
"Nee, ik ga met Freya aan het verslag werken, sorry." zeg ik.
"Olivia, kan ik morgen met jou mee?" vraagt ze.
"Nee, ik kan wel woensdag." zegt Olivia.
"Oké, dan gaan we woensdag." ze staat op.
"Waar ga je heen?" vraag ik.
"Iemand zoeken met wie ik morgen mee kan." zegt Mae en loopt langs me maar ik hou haar tegen door haar hand vast te pakken.
"Waarom moet je met iemand mee?" vraag ik.
"Omdat ik niet thuis kan zijn." zegt ze een beetje overstuur waardoor ze haar hand voor haar mond slaat.
"Olivia, kan ik even met Mae alleen praten?" vraag ik en ze knikt.
Olivia staat op en loopt naar een andere tafel waar ze begint met praten tegen wat andere mensen uit onze klas.

"Wat is er aan de hand?" vraag ik als Mae naast me zit.
Mae kijkt me stil aan.
"Mae?"
Ze schrikt op.
"James wordt naar een speciale school gestuurd en daarom zijn mijn ouders een week weg." zegt ze zacht.
Zacht zucht ik.
"Dat is toch niet zo erg?" vraag ik.
"Wel dus, mijn tante komt een week 'oppassen' en ze is echt een verschrikkelijk mens."
Dat is het laatste wat ze zegt voor ze weg loopt.
Er komt een frons op mijn gezicht.

«»

Eindelijk is het weer het einde van de schooldag.
"Nick." roept Mae en komt op me aflopen. "Sorry dat ik zo deed, mag ik nog mee?"
"Natuurlijk." zeg ik en we lopen samen de school uit, de fietsenstalling in.
We halen onze fietsen van het slot en fietsen weg.
"Heb je nog iemand gevonden voor morgen?" vraag ik.
Ze schud haar hoofd.
"Als het echt niet anders kan moet je maar naar mij komen." zeg ik en glimlach naar haar.
"Dank je." zegt ze met een klein glimlachje terug.

Na twintig minuten komen we aan bij mijn huis.
"Hey Nick en Mae." begroet Max ons die zijn fiets op slot zet voor het huis.
"Oh, hey." zeg ik terug.
"Hey hey." zegt Mae daarna.
Ook wij zetten onze fietsen op slot en lopen dan naar binnen.
"Wat wil je doen?" vraag ik Mae.
"We kunnen een film gaan kijken." zegt ze.
"Goed idee." zeg ik en loop naar de keuken waar ik twee glazen, een fles cola en een zak chips pak.
Samen met alle spullen en Mae loop ik naar mijn kamer.
Ik leg alle spullen op mijn bed en zet mijn televisie aan terwijl Mae op mijn bed gaat zitten.
Ik hou een DVD van Harry Potter omhoog.
Mae knikt instemmend, dus doe ik hem in de televisie en ga dan naast haar op mijn bed zitten.
We gaan op mijn bed liggen op onze buiken.
Mae ligt dicht tegen me aan.
Ik kijk naar Mae's gezicht die gefocust is op de film.

"Nick?" vraagt Mae.
"Hmm." is mijn antwoord en ik kom suf omhoog.
"Was je nou in slaap gevallen?" zegt ze lachend.
"Misschien."
Ik zie dat de film is afgelopen dus loop ik naar de televisie en zet hem uit.
"Nick, Mae, het eten is klaar." roept Max vanaf de gang.
"Je moeder kwam net vragen of ik mee eet." zegt Mae als ik haar vragend aan kijk.
Ik knik en dan staan we op.
Samen lopen we de trap af, de keuken in.
Ik ga op mijn vaste plek aan tafel zitten en Mae naast me, op de plek van mijn vader.
Die er alweer niet is.
"Dus Mae, hoe gaat het ondertussen met je?" vraagt mijn moeder tijdens het eten.
Ik heb een paar weken na dat ik het had uitgemaakt met Mae het aan mijn moeder verteld.
Ze was erg verbaasd.
"Het gaat wel goed, in het begin was het moeilijk maar ik heb het geaccepteerd en we zijn nog steeds beste vrienden." zegt ze en bij het laatste kijkt ze naar mij en glimlacht.
Ik glimlach terug.
"Dat is goed om te horen." zegt mijn moeder.

Ik schuif mijn bord een stukje verder de tafel op als teken dat ik klaar ben.
Niet veel later is iedereen klaar en staan we op van tafel.
Ik kijk naar buiten en zie dat het al donker begint te worden.
"Ik denk dat je maar eens naar huis moet." zeg ik. "Je weet hoe je moeder is."
Ze knikt en loopt dan de gang in.
Ik loop achter haar aan.
Mae pakt haar jas van de kapstok en draait zich dan om naar mij.
Ze leunt naar me toe en geeft me een kus op mijn wang.
"Bedankt voor alles." zegt ze en loopt dan de deur uit.
Ik kijk haar na hoe ze haar fiets pakt en weg rijd.