It's just a Game ✔

035

Nicks p.o.v.

Het is ondertussen al vrijdagavond en een zware schoolweek is eindelijk voorbij.
Mae blijft me maar in de gaten houden en het zou me niks verbazen als ze bij houdt hoe vaak ik naar Freya kijk en hoe vaak naar Mathias.

Nu sta ik voor mijn spiegel en kijk ik hoe ik eruit zie voor het feest.
Mijn licht bruine haar heb ik geprobeerd in model te brengen met wat gel maar het was geen succes.
Ik heb een zwarte spijkerbroek aangetrokken met een wit shirt en daar overheen een wit met rood jasje.
Aan mijn voeten zitten mijn donker blauwe gympen.

Als de bel gaat kijk ik weg van de spiegel.
"Ik ga al." roep ik naar beneden.
Snel steek ik mijn telefoon in mijn achterzak en ren ik de trap af.
Voor de deur staat Mathias die mee fietst.
"Ready?" vraagt Mathias.
"Helemaal." antwoord ik en sluit de deur achter me.

Met zijn tweeën fietsen we naar de straat waar Jake en Alex op ons staan te wachten en daarna gaan we door naar Freya.
Al een straat voor de straat van Freya horen we de muziek.
Daar zal de buurt niet blij mee zijn.
"Waarom ben ik hier ook alweer?" vraagt Alex als we afstappen bij Freya's huis.
"Voor Freya." zeg ik en open de voordeur.
Met zijn vieren lopen we naar binnen door alle mensen heen, opzoek naar Freya.
"Jullie zijn er!" roept ze hard om boven de muziek uit te komen.
Ik knik.
"Kom dan gaan we naar buiten, daar ik het wat rustiger."
Ik knik weer en gebaar naar de andere drie dat we naar buiten gaan.

Als we buiten zijn wordt Freya gelijk geroepen.
"Hey zussie, doe je mee met truth or dare?" vraagt Ryan die met een groep andere jongens en meisjes om een vuur zit.
Freya kijkt even naar ons.
Jake knikt instemmend, die is altijd wel in voor dat soort spelletjes.
Alex staat er stil naast en Mathias knikt daarna ook dus ik doe het ook maar.
"Is goed." antwoord Freya en loopt er dan heen.
Ik laat me naast Freya op een tuinstoel zakken, Mathias wordt naast een meisje getrokken en Jake en Alex gaan een paar plekken van mij vandaan zitten.
Dan is de kring helemaal vol.
De eerste ronde begint en al snel zijn er zeven mensen aan de beurt geweest.

"Truth or dare aan Nick." ik kijk op naar Ryan.
"Truth." antwoord ik vastberaden.
"Heb je je tong al in mijn zusje haar keel geduwd."
Ik slik even als alle beelden van onze eerste zoen voor mijn ogen langs gaan.
Snel kijk ik even naar Freya die langzaam 'nee' schud en dan zeg ik zo kalm mogelijk.
"Nee."
Hij knijpt zijn ogen even tot spleetjes.
"Oké, jouw beurt." zegt hij uiteindelijk en neemt een slok van zijn bier.
"Iemand anders mag wel eerst gaan." mompel ik.
"Oké." zegt Ryan.
Even kijkt hij de kring rond.
"Jeremy, jouw beurt."
En zo gaat het verder en verder en verder.
Totdat bijna iedereen te dronken is om nog te zitten.
"Ik ga even naar de wc." zeg ik tegen niemand specifiek.

[ sorry voor de plotselinge switch ]

Mathias' p.o.v.

Ik zit naast één of ander meisje dat de hele tijd aan me hangt.
Al meerdere keren heeft ze me geprobeerd te kussen maar dat lukte niet omdat ik haar uiteraard afwijs.
Iedereen is hartstikke dronken behalve ik en Alex.
Ik kan heel slecht tegen alcohol waardoor ik daarna drie dagen ziek op bed lig en Alex die niet mag drinken van zijn ouders.
"Ik ga even naar de wc." zegt Nick dronken.
Wankelend staat hij op en strompelt naar binnen.
Snel sta ik ook op en ga achter hem aan.

Als ik bij hem ben valt hij bijna om waardoor ik hem opvang.
Wanneer hij weer staat draait hij zich om en er komt een enorme grijns op zijn gezicht.
Nick en ik zijn de enige in de gang.
De deur heb ik achter me dichtgetrokken voor wat rust en verder is iedereen in de woonkamer of buiten in de tuin.
Mijn ogen gaan over zijn bezwete gezicht.
Zijn haren zitten helemaal door de war en zijn ogen staan op een rare manier die ik niet kan plaatsen.
Ik merk dat zijn ogen nu op mijn lippen zijn gericht en voor ik het weet zitten zijn lippen op die van mij.
Mijn hele lichaam slaat op hol.
Nicks handen grijpen mijn armen vast en onze lippen glijden over elkaar.
Het voelt alsof ik in brand staat, maar oh wat voelt dit goed.
Al snel duwt zijn tong tegen mijn onderlip en vraagt voor toestemming, wat ik hem maar al te graag geef.
Ik open mijn mond een stukje en zijn tong glijd mijn mond binnen.
Ik wil dat dit nooit meer stopt, dat we voor altijd zo kunnen staan maar op dat moment verbreekt Nick de zoen en kijkt me overdonderd aan.
"Je zoent beter dan ik me kan herinneren." zegt hij haperig door alle alcohol die hij op heeft.
"Finn, mag ik je wat vragen?" vraagt hij en het voelt alsof mijn hart door midden breekt.
Hij denkt dat ik Finn ben.
"Nick, ik ben Mathias." zeg ik zacht.
"Mathias? Waarom zou ik Mathias zoenen? Hij is mijn beste vriend. Al is hij wel hot tho." zegt hij en begint dan te giebelen.
"Ik weet nog." zegt hij en begint nu echt te lachen. "Ik weet nog dat ik droomde dat hij me zoende, en toen ik wakker werd viel ik uit bed."
Opeens stopt hij met lachen en kijkt me streng aan.
"Niet vertellen hè, hij mag daar nooit achter komen." hij legt zijn vinger scheef op mijn lippen en ik kan hem alleen maar verstijft aan staren. "Het is ons geheimpje."
"H-hoe voelde die?" vraag ik stotterend.
"Geweldig, ik wilde nooit meer stoppen." en hij laat zijn vinger vallen.
"Maar nu genoeg over Mathias, ik zou niet zo over hem mogen praten."
Hij probeert me weer te kussen maar ik duw hem zacht weg.
"Laten we gaan." zeg ik.
Ik stuur snel Jake en Alex een bericht dat ik Nick naar huis breng en stap dan op mijn fiets.

Eindelijk na wel 4 keer om te zijn gevallen heb ik Nick thuis gekregen.
Hij vertelde dat zijn ouders pas morgenochtend terug komen en Max bij Chris logeert.
"Heb je de sleutel?" vraag ik en na een minuut zoeken vindt Nick de sleutel van de voordeur in zijn zak.
Ik open de deur en loop met hem naar de trap.
Maar de trap is een groter obstakel.
Ik kijk even naar de trap en dan naar Nick.
Diep zucht ik en dan til ik hem op.
Met Nick in mijn armen loop ik naar boven, zijn kamer in en leg hem dan neer op zijn bed.

Als ik bezig ben om zijn schoenen uit te trekken komt mijn naam zacht uit zijn mond.
"Matt?"
Snel loop ik naar het hoofdeind van zijn bed.
"Ik ben hier." zeg ik zacht.
Hij steekt langzaam zijn hand uit en ik pak hem voorzichtig vast.
"Ik wil.." fluistert hij en zijn ogen gaan langzaam dicht.
"Wat wil je?"
"Ik wil.." en dan slaapt hij.
Zonder dat die zin af is gemaakt.
Zal hij ooit nog afgemaakt worden?
Ik wil slapen?
Ik wil Finn?
Ik wil Freya?
Wat wil hij?
Zal ik er ooit achterkomen wat hij wil?
Zal hij het me ooit vertellen?
Met die gedachtes trap ik mijn eigen schoenen uit, loop ik naar de andere kant van het bed, ga ik liggen en val ik in een diepe slaap.