It's just a Game ✔

Epiloog

Nicks p.o.v.

Na mijn optreden ben ik teruggelopen het podium op en ben samen met Lucy, na een buiging, afgelopen.
"Dat, was, geweldig!" roept meneer Lister blij en sluit ons allebei in een knuffel.
"Bedankt." zeg ik.
"Ik zie jullie maandag weer." zegt hij en loopt dan weg.
Meteen omhels ik Lucy.
"Heel erg bedankt." zeg ik.
"Je was geweldig." zegt ze terug.
"Jij ook." zeg ik en trek weer terug.
"Ga nu naar hem toe, hup."
Een grote glimlach verschijnt op mijn lippen en snel ren ik de coulisse uit, langs de kleedkamer en door de gangen.
Als ik in de grote kantine zaal kom zoek ik gehaast om me heen.
Ik schrik van twee handen die mijn ogen bedekken.
Snel draai ik me om en daar staat Mathias.
Meteen grijp ik naar zijn gezicht en druk mijn lippen op die van hem.
Het voelt geweldig.
Zijn zachte lippen op die van mij.

We worden onderbroken door mijn ouders en Max.
Opeens zakt mijn hart in mijn schoenen.
Wat als ze me nu verschrikkelijk vinden omdat ik verlieft ben op een jongen?
"Je was geweldig." roept mijn moeder en omhelst me stevig.
Daarna voel ik ook mijn vaders armen om me heen.
Als ze van me af komen kijk ik een beetje nerveus.
"Vinden jullie het niet erg?" vraag ik zacht.
"Wat vinden we erg?" vraagt mijn vader.
"Dat ik op jongens val."
"Natuurlijk niet." zegt mijn moeder.
"We zijn juist heel trots op je."
En dan trekken ze me weer in een knuffel.
Door een klein gaatje kan ik Max naar me zien knipogen wat me aan het lachen maakt.

Niet veel later zitten we in de auto en ik ben nog nooit zo blij geweest.
Ik leg mijn hoofd op Mathias' schouder en ik voel hoe hij met mijn haar begint te spelen.
Voor ik het weet zijn we al thuis en stappen we de auto uit.
Als we binnen komen trek ik meteen Mathias mee naar boven.
"Doen jullie rustig aan?" roept mijn moeder ons nog na.
"Ma-ham!" roep ik terug en verdwijn dan mijn kamer in.

"Hoe.." komt er uit Mathias zijn mond als de deur van mijn kamer dicht is.
"Freya heeft het me laten realiseren." antwoord ik. "En toen dacht ik aan het lied."
"Freya?"
Ik knik.
Mathias' handen plaatsen zich op mijn wangen.
Mijn lichaam staat in brand, geen pijnlijke brand maar een geweldige brand die me vanbinnen helemaal opwarmt.
Ik kijk diep in zijn mooie, groene ogen en hij in die van mij.
Mijn handen gaan naar zijn borst die op en neer gaat.
"Je bent zo mooi." zegt hij zacht en tot dit moment heb ik me nooit gerealiseerd hoe aantrekkelijk zijn stem klinkt.
Zijn lippen komen dichterbij wat mijn hart nog tien keer sneller laat kloppen, als dat mogelijk is.
"Ik hou van je." zegt hij en laat zijn voorhoofd tegen die van mij steunen.
"Ik ook van jou." ze ik zacht en dan raken zijn lippen de mijne.
Teder kust hij me alsof ik elk moment kan breken.
Mijn gezicht in zijn grote, warme handen en zijn lippen tegen die van mij.
Ik grijp me vast aan de zachte stof van zijn shirt en dan..

"Komen jullie eten?" wordt er hard van onderaan de trap geroepen.
Ik verbreek de kus en kijk Mathias teleurgesteld aan.
Mathias knikt en dan lopen we mijn kamer uit, naar beneden.
"Mam, gun die jongens eens een momentje." zegt Max als we de keuken inlopen.
"Straks wordt het eten nog koud." zegt mijn moeder en loopt dan weg.
Max kijkt naar mij en rolt met zijn ogen waardoor we moeten lachen.
Mijn moeder komt terug met een grote pan pasta en gelijk schep ik op.

Als we aan het eten zijn voel ik plotseling de voet van Mathias tegen die van mij.
In een klap voelt heel mijn been warm en gaan er honderden tintelingen doorheen.
Ik grijp zijn hand vast die naast hem op zijn stoel ligt.
Zachtjes knijp ik erin terwijl ik verder eet en hij hetzelfde doet.
"Waarom had je besloten het voor honderden mensen te doen?" vraagt mijn moeder als het een lange tijd stil is geweest.
"Ik vond het het perfecte moment." leg ik uit.
"En Mathias, hoe zit dat met jou en jongens?"
"Mam." zeg ik en kijk haar aan met een blik die mensen zou kunnen doden.
"Sorry, ik was alleen benieuwd." zegt mam en gaat weer verder met eten en kijkt niet meer naar ons op.

***

Samen met Mathias, Freya, Jake, Alex, Mae, Olivia, Liam en Gabi loop ik de aula in voor de pauze.
We gaan allemaal aan tafel zitten en dan kijken Mathias en ik elkaar even aan.
"Mathias en ik moeten jullie wat vertellen." begin ik.
We hebben gisteravond afgesproken dat we het de eerste pauze zouden vertellen dus dat is wat we nu gaan doen.
"Zijn jullie samen?" onderbreekt Mae mijn verhaal opeens en ze kijkt me hoopvol aan.
Ik kijk naar de anderen die me vragend aankijken en Freya die alleen maar kan glimlachen.
"Is het zo duidelijk?" vraag ik.
"Oh my god, jullie zijn een stel." zegt ze hysterisch.
Waarom is zij zo blij?
"Dat is zo schattig." zegt Gabi glimlachend met haar hoofd in haar handen.
Ik voel mijn wangen warm worden en dan geven Mae en Olivia me een knuffel.
Ook Matt wordt erbij getrokken.
Freya blijft me glimlachend aankijken, wetend dat ik haar alles ga vertellen en we krijgen ook een omhelzing van Alex, Liam en Jake.
"Jullie zijn geweldig." zeg ik blij en dan komt er een wandelende ramp langslopen.
Finn Miller met zijn arm om Lily heen geslagen.
Ik snap zijn leven nog steeds niet en waarschijnlijk kom ik daar ook nooit achter want ik ben niet echt van plan om ooit nog met hem te praten.   

"Wij moeten jullie ook iets vertellen." begint Gabi.
Alle ogen richten zich op haar.
"Sinds woensdag zijn wij ook samen." zegt ze en kijkt naar Liam.
"oh my god, geweldig!" roept Mae en iedereen begint te lachen.