It's just a Game ✔

014

Nicks p.o.v.

Het is al een week sinds ik het uit heb gemaakt met Mae.
Ik ben zo blij dat ze het goed heeft opgevat en dat we nog hele goeie vrienden zijn.
Het heeft maar vijf dagen geduurd voor ze het had verwerkt.
Dat moet een wereldrecord zijn.
Ook heb ik haar gevraagd om het nog aan niemand te vertellen.
Beetje bij beetje wordt mijn leven wat minder chaotisch en lijkt het weer op mijn oude.
Voordat Finn er was.

"Hey Nick, wat doe jij hier?" vraagt Finn als hij zijn voordeur opent.
"Ik dacht, ik kom even langs." zeg ik glimlachend en loop dan naar binnen.
"Jij bent in een vrolijke bui, wat is er gebeurt?" vraagt hij.
"Niks bijzonders." zeg ik en loop de trap op.
"Wil je niks drinken?" vraagt Finn.
"No thanks." is mijn antwoord. "Kom je nog?"
"Oké." zegt Finn en loopt een beetje verbaasd de trap op.
We lopen zijn kamer in en ik sluit de deur achter me dicht.
"Hier heb ik lang op gewacht." zeg ik en loop naar hem toe waarna ik zijn hoofd vast pak en hem naar mijn hoofd breng.
Mijn lippen druk ik op de zijne en ik zoen hem.
Eindelijk kan ik het doen zonder me schuldig te voelen.
Het voelt zo goed.
Mijn handen gaan onder Finns shirt en strijken over zijn sixpack.
Langzaam probeer ik zijn shirt over zijn hoofd uit te trekken maar dan verbreekt hij onze lippen.
"Waarom stop je?" vraag ik en kijk in Finns ogen.
"Wat is er aan de hand?" vraagt hij.
"Niks."
"En Mae dan?" vraagt hij en ik schud mijn hoofd.
Ik laat mijn handen onder zijn shirt vandaan glijden en de stof valt weer over zijn boven lichaam heen.
"Ik heb het met haar uitgemaakt." zeg ik en loop naar zijn bed waar ik op ga zitten.
"Uitgemaakt?" vraagt hij verbaasd.
"Ja uitgemaakt, we zijn uit elkaar." zeg ik alsof het een heel nieuw woord is.
"Maar.. waarom?"
"Omdat ik gevoelens heb voor jou idioot." zeg ik en sta weer op.

Er verschijnt een grijns op Finns gezicht.
Hij loopt naar me toe en drukt zijn lippen weer op de mijne.

«»

Ik sta op van Finns bed, pak mijn shirt van de grond en trek hem over mijn hoofd.
Nee er is niks gebeurt tussen ons, we hebben gewoon gezoend.
"Moet je echt gaan?" vraagt Finn die op zijn bed ligt en me lief aankijkt.
Ik knik terwijl ik mijn schoenen weer aantrek.
"Ik moet naar de winkel om eten te halen voor vanavond." zeg en ik sta op. "Mijn moeder vermoord me als ik met lege handen thuis kom."
Ik kijk hem aan en glimlach.
Wat is hij toch mooi.
Zijn zwarte haren zitten door de war en zijn ogen stralen zoals altijd.
Ik kruip snel nog even op het bed en geef hem een snelle kus.
"Bye Bye." zeg ik en loop dan de kamer uit.
"Tot maandag." roept Finn nog naar beneden waarna ik de deur achter me dicht trek en op mijn fiets spring.
Zo snel ik kan fiets ik richting het kleine winkelcentrum achter de school.
Ik zet mijn fiets op slot aan een paal voor de supermarkt en loop dan naar binnen.
Het is best druk.
Ik loop door naar de pasta en pak een pak spaghetti uit het schap.
Ik draai me om en dan vallen mijn ogen op een blonde jongen die bij het drinken staat te kijken.
Wow wat heb ik Mathias lang niet meer gesproken.
Hij merk mt dat ik naar hem kijk en kijkt dan ook naar mij.
Snel kijk ik weg naar mijn pak spaghetti.
Maar als ik weer op kijk is hij verdwenen.
Zacht zucht ik en loop dan door voor groenten en saus.
Als ik heb afgerekend loop ik weer naar buiten en prop alle boodschappen in mijn krat.
Ik spring op mijn fiets en begin aan mijn reis naar huis.

"Ik ben thuis!" roep ik als ik de gang in loop.
Ik trap mijn schoenen uit en gooi mijn jas over de kapstok.
"Hey schat, heb je het eten bij je?" vraagt mijn moeder.
Ik leg de boodschappen op het aanrecht en geef dan mijn moeder een kus op haar wang.
"Yup." antwoord ik en loop de gang weer in.
Ik spring de trap op, ren mijn kamer in en laat me neervallen op mijn bed.
Ik heb me in tijden niet meer zo goed gevoeld.
Ik open Instagram en scrol wat.
Hier en daar like en comment ik op wat foto's en filmpjes van mensen.
Na ruim een halfuur op social media te hebben gezeten sta ik op en ga ik wat huiswerk maken.

"Nick, Max, het eten is klaar." roept mijn moeder.
Ik sta op van mijn stoel en loop precies tegelijk met Max de overloop op.
We lopen naar beneden en gaan aan tafel zitten.
"Is pap er weer niet?" vraag ik als we zitten en zijn plek nog leeg is.
"Hij heeft het weer heel druk op zijn werk, waarschijnlijk komt hij pas rond 12 uur thuis." legt mijn moeder uit.
Ik knik begrijpend en schep dan wat eten op.
De sfeer aan tafel is erg goed, iets wat ik de laatste tijd niet veel heb meegemaakt.

«»

Langzaam open ik mijn ogen en wordt verblind door het fele licht dat door mijn raam in mijn kamer schijnt.
Snel trek ik de dekens over mijn hoofd en probeer blind mijn telefoon van mijn nachtkastje te pakken maar inplaats van die te vinden stoot ik iets anders om en hoor ik het breken.
"fuck." scheld ik tegen mezelf en haal de dekens van mijn gezicht.
Chagrijnig kijk ik naar hoe het gebroken glas op de grond ligt met een plasje water er omheen.
Zuchtend stap ik uit bed en loop de badkamer in om een handdoek te halen.
Ik ruim de rotzooi op en gooi de handdoek in mijn vuilnisbak waarna ik weer op bed ga zitten en nu wel mijn telefoon pak.
Ik ontgrendel hem en open het gesprek met mijn moeder.

Mam: Max en ik zijn vandaag de hele dag weg, we zullen er weer rond tien uur vanavond zijn. Er ligt een pizza in de vriezer.

Ik: Oké, tot vanavond

Ik kijk even hoe laat het is.
11:26, wow ik heb lang geslapen.
Ik druk mijn telefoon weer uit en vraag me af wat ik vandaag eens zal doen.