Meet The President [Completed]

Epilogue

"Pres, let's go!!"yelled by our beautiful master. Damn! How I love her voice. It shrive my entire body everytime that she talks to me.

"Okay."I answered before I pull the trigger and hit my target.

After he lay down I run fast as I can to get out of this ducking factory. Buti na nga lang at nakuha na namin ang kailangan. Our master is the best master in entire mafia society.

As I run out I bumped some clumsy woman and she fell down.

"Shit!"mura ko dahil alam 'kong sobrang sakit ng pagkakabagsak niya.

Tumayo siya sa pagkakaupo niya sa sahig at galit na galit akong dinuro. Di ko alam kung bakit but I found it cute. As I saw her angry face makes her more beautiful. I don't know why but my heart trembled. His beat was so fast like I'm in a compitation of horse racing. Damn! I never felt this before.

Habang sinesermonan niya ako ay naaakit ako sa kanya. I want to kiss her. But damn! She's still a stranger. Para malabanan ko ang kagustuhan ko na mahalikan siya ay niyakap ko na lang siya. She stunned and that makes me smile. Sinulit ko ang yakap na yun at sinigurado kong matatandaan ko ang bango niya. I love her perfume and I want to smell her more longer.

"Damn!"bulalas ko dahil di ko kayang kumalas sa yakap. Pero mukhang mali ang nagawa ko dahil tinulak niya ako.

"Hoy lalaki! Bakit ka yumayakap diyan?! Alam mo bang pwede kitang kasuhan dahil sa pagyakap mo sakin ng wala sa pahintulot ko?! Tsaka isa pa, bakit mo ako pinagmumurahan?!! Patong-patong ng kaso ang pwede 'kong isampa sayo!"bulyaw niya na siyang nagpangiti sakin pero pinigilan ko iyon.

Kinunutan ko siya ng noo para madivert ang ngiti ko. Akmang susundan niya pa sana ang salita niya ng unahan ko na siya.

"Then?"I said that really makes her mad.

She's like a tomatoe seeing her mad face. I want to brush into laughter but I can't. I still remain myself calm and serious.

"Hindi mo ba nakikita 'tong uniform ko?"tsaka niya minodel ang suot niyang police uniform.

I want to smile 'cause I found it beautiful for her. Pero di ko magawa.

"So?"wika ko para mas mainis siya.

"Anong so-so pinagsasabi mo diyan?!! Gusto mo bang lagyan ko ng sauce yang panget mong pagmumukha?!!"

Tama nga ako. Nainis siya sa sinagot ko sa kanya. Magsasalita pa sana ako ng may biglang sumingit.

"Ace, let's go."I heard the authority in her voice kaya nakaramdam ako ng kaba. Doon ko din narealize na di dapat ako ngumingiti sa babaeng kaharap 'kong 'to.

Para makaalis na ako ay nagpaalam na ako sa nakabungguan ko.

"Thank you with your time Ms.Soon to be Police officer."by that I left her and follow my master.

"It seems like you like her."she said that I just ignore. Ayaw 'kong may pinag-uusapan kami na ibang tao kapag kasama ko siya. I like her but I know that our feelings is not mutual. She just see me as her older brother. Kahit naman pagbalibaliktarin ang mundo ay yun pa rin naman ang katayuan ko sa kanya. Besides, I'm her adopted brother at alam kung mali na mahulog ako sa kapatid ko. Damn! Feelings! Mabait ang magulang niya sakin pero ako 'to at nagkakagusto sa anak niya. Shit!

Kaya laking pasalamat ko ng dumating si Katryn sa buhay ko. At first I want to make her as my rebound para makapagmove on ako sa taong mahal ko pero sa huli ay nahulog din ako kay Katryn. I want her full attention on me. I want to see her smile. At ayaw na ayaw 'kong lumalapit sa kanya ang mga kaklase niyang lalaki. Lalong-lalo na yung makulit na Mark na yun. Tsk!