Miserable Life

Chapter 15 Question

Jade POV

Saturday morning, maaga akong nagising. Sisimulan ko na ang mag-trainning for the as usual routine. Sa next week na rin kasi mag-sisimula ang totoo kong training, hindi magiging madali iyon. Knowing na kung gaano ka higpit ang mga naging guro namin. Yes! They are so strict, they want to do the exactly kung ano ang pinagagawa nila. Or let's say 'Do it perfectly'.

Matapos akong mag-ayos ay bumaba na ako, mag-jojogging muna ako ngayon. Naging routine ko na din ito, everytime na bago ako mag-simula mag-trainning sa HTR. Nakita ko si ate sa dulo ng hagdan na mukang kabababa lang. Laging maaga nagigising si ate para mag-handa ng agahan kahit may mga katulong naman kami para gumawa non. Masyadong maalaga si ate pag-dating sa amin, hands-on. Para sa kanya, kahit na sa ganoong maliit na bagay ay nabibigyan pa rin niya kami ng time. Pero para sa akin ay malaking bagay iyon dahil hindi biro ang trabaho na ginagawa niya para sa companya.

"Good morning ate!" I greeted her and kiss on her cheek.

"Good morning too, my little sister! ^____^" What the! Little sister? I just look her with this face =_________=.. "Haha.. Wag ka naman sumimanot, kay aga-aga eh." dugtong nito..

"Stop treating me like a little kid, Ate." mahinahon at nakasimangot kong untag.

"Okay, Okay. Bakit maaga ka ata nagising? Wala ka naman pasok ngayon. Hmmn?" pag-tataka nito. Aish! My sister is a smart person but I dont know if she have common sense? -____-

"Ate.. As far as I see, your not blind, right? You can see me. So, nakikita mo din ang suot ko?.." i paused, tinignan ko ang sarili ko pababa na para bang tinuturo ko kay ate na tignan niya ang suot ko. "I'm going outside to jogging." dugtong ko.

"Your to much using your sarcastic on me, Jade." taas kilay na komento nito.

"Sorry! Okay? I can't help it." Hinging tawad ko. "But, do you want to come?" yaya ko sakanya, para di naman puro work.

"Maybe next time, I'll just prepare our breakfast. Promise next time." tanggi nito.

"Okay, pero wag naman sana puro work, you need a break too. I want you to know that I'm here and willing to help you. Okay?" pag-aalala ko. "I'll go ahead ate." dugtong ko.

"Yes, I know that jade" she smile so sweet at me that make her more gorgeous. "Okay take care.."

--

Nang makalabas ako ng bahay ay nag-simula na akong mag-jog. Patungo sa park na malapit dito sa subdivision namin. Malaki, malawak at tahimik ang subdivision dito sa amin. Magaganda at mga nag-lalakihang bahay, Iba't-ibang desenyo ng ang makikita.

At Park..

Mga nag-tataasang malalaking puno, mga malalago nitong berdeng dahon. Nag-gagandahang mga bulaklak sa paligid. Ang isang kay linis at lawak na lawa, may maliliit na mga isda. Isang bridge na makikita para makatawid sa kabila na naliligiran ng tubig.

Ughhh!

Napaka-gandang tignan. Napaka-payapang lugar, na kahit sinong tao ay mapapa-hanga sa kagandang taglay ng lugar na ito. Mga iba't-ibang tao ang makikita sa park na ine'enjoy ang ganda ng lugar. May mga nag-liliparang ibon at ang mga huni nitong kay ganda sa pan-dinig.

Hindi nalalayo ang park na ito, sa park ng japan. Kung saan nalilibutan ng mga puno ng cherry blossom. Lawa na ang lawak, mga nag-lalakihan o nag-liliitang isda sa lawa, at mga pato. Iba't-ibang bulaklak na kahit sino ang makakita ay magagandahan dahil sa iba't-ibang kulay nito. Napaka-relaxing kung tutuusin.