✔️Arranged Marriage (COMPLETED)

Chapter 46

thank you sa comments 😙😙 actually noong nakaraan lang ako mabilis mag UD kasi ang ku-cute nang mga comments niyo. Pero in reality tamad talaga ako 😂😂

Anyways. Thank you ulit. Comment uli kayo then I'll dedicate the few remaining chapters for you.

Xoxo. DD

P. S. SORRY FOR THE LONG WAIT GUYS ^_^

Wag na mang bash! Wala ka rin namang magagawa. Hindi ako nag a update para sayo kundi para sa sarili ko. Palit kaya tayo? Tingnan ko kung keri mo!

Shuuuu!!! Bad vibes!!! Shuuu!!! ♡_♡

-----------------------

Binilisan ko ang lakad ko papalayo sakanya. Shit! Muntikan na akong bumigay kanina! Pasalamat na lang ako dahil nataohan ako. Tsk! Out of all people i bump into him? Crazy! Destiny's crazy!

Tinungo ko ang banyo at doon kinalma ang sarili ko. Nanginginig pa kasi ang kamay ko. Kung bakit ko kasi nakalimutan na maari kaming magkita rito. Pero gusto mo naman siyang makita. Diba? Sagot nang kabilang banda nang utak ko. Umiling iling na lang ako.

I look myself into the mirror. Good to know nobody's here. I took a deep breath at nag retouch na rin. I need to face him! I convinced myself. Pasasaan ba't magtatagpo rin talaga ang landas namin.

When i put myself back together ay lumabas na rin ako. I checked the whole area. Wala. Hindi ko na siya nakita. And the auction is starting so pumunta na rin ako sa unahan.

If it's not for mom i wouldn't be here tonight. Siya ang nagalok or should i say nag command sakin na pumunta rito. She wanted to spend time with my kids that's why she obligated me to be here. Inaanak niya ang nag organized nang event so hindi pwedeng walang pumunta. And Monica is really a good friend of mine too kaya pumayag na rin ako.

Too bad nang pagdating ko ay pinag pyestahan agad ako nang press. I didn't know that i am also famous here? I admit i quickly became prominent as a designer but i didn't expect this here in my own country. Akala ko sa europe lang ako kilala? Buti na lang at nilubayan rin nila ako nang sabihin kong magpapa press con na lang ako some other time. Pero still a lot of pics was taken from me. Damn!

Tinungo ko ang tabi nang stage at doon ako tumayo. Minabuti ko rin sa maraming tao pumwesto at baka kung sino-sino na naman ang manghila sakin. Wala pa naman si D to back me up. Kung bakit ba naman kasi ngayon pa tinamaan nang katamaran ang lalaking yun!

Simula nang mabura ang alaala niya ay nagbago rin ang ugali niya. At hindi na bumalik ang dating siya nang maka recover siya. But he's still the best friend i have. Yes! He's just a friend at haanggang doon lang din ang kaya kong ibigay. We've tried to be on the next level pero hindi rin namin kinaya. We better off this way. No commitment. No problem.

Malamig ang hall pero damang dama ko ang init nang tingin sakin sa kabilang dako nang stage. Afraid to look at him ay nagkibit balikat na lang ako. Why is he staring at me like that? Like he's a predator watching over his prey! I can see in my periphery that his staring at me intently. Medyo naiilang na rin ako pero i have to be calm. I grabbed a wine from the table. Nagkunwari rin akong walang alam at nakisalamuha sa mga tao sa paligid ko. But his look never left me. Tutok na tutok ang mata niya sakin.

" Samantha! " nabaling ang tingin ko sa babaeng tumawag sakin.

" Mon? Oh Gosh! It's been a long time! " i hugged her.