30° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

138 10 2
                                    

Γυρω στις δεκα το βραδυ ξεκινησαμε με τον Νικο για να μοιρασουμε καποιες απο τις προκηρυξεις,που ειχαμε μοιραστει ολοι μεταξυ μας. Περπατησαμε εως το Συνταγμα,πετωντας καποιες απο αυτες κατω. Τις κοιταζα να στροβιλιζονται για λιγα δευτερολεπτα στον αερα και μετα να πεφτουν στο σκουρο τσιμεντο,απο την βροχη που εριξε το μεσημερι. Εβαλα τις προκηρυξεις που κρατουσα μεσα στο παλτο μου και τις εσφυξα στον κορφο μου.

Απο την κρυα αφη τους ενιωσα ενα τρεμουλο και τα δοντια μου,αρχισαν να χτυπανε μεταξυ τους.

-Κρυωνεις;με ρωτησε ο Νικος,αφου με κοιταξε.
-Ναι,ειπα και κουνησα το κεφαλι μου.

Με πηρε αγκαλια την στιγμη,που περνουσαμε μπροστα απο την Βουλη. Ειδα δυο Γερμανους στρατιωτες να στεκονται απ'εξω. Μας κοιτουσαν παραξενα και ενας απο δυο αρχισε να γελαει. Εμεις δεν τους δωσαμε σημασια και συνεχισαμε να περπαταμε.

-Ιν ντεα λιμπεα,ακουσα να λεει ο αλλος.

Απομακρυνθηκαμε αρκετα απο το κοινοβουλιο και τωρα επικρατουσε σιωπη. Οι δρομοι ηταν ερημοι και σκοτεινοι. Εβλεπα τα μαγαζια αριστερα και δεξια μου να ειναι κλειστα,αλλα με σπασμενες τζαμαριες και αλλα με σπασμενες πορτες. Ξαφνικα μου ερχοταν να κλαψω.

-Εισαι ενταξει;με ρωτησε ο Νικος.
-Ναι,καλα ειμαι,ειπα και βγηκα απο την αγκαλια του.
-Πρεπει να ριξουμε και τις υπολοιπες,ειπα,ανοιξα το παλτο μου και εβγαλα τις προκηρυξεις. Εδωσα τις μισες στον Νικο και πηγε απο το απεναντι πεζοδρομιο. Ριχναμε τις προκηρυξεις κατω περπατοντας γρηγορα και χωρις να κοιταμε πισω.

-Αλτ!Τι κανετε εκει;ακουσα να λεει καποιος σε σπαστα ελληνικα απο πισω μου.

Γυρισα και κοιταξα να δω ποιος ηταν. Ενας Γερμανος αξιωματικος και καποιοι στρατιωτες.

-Πιαστε τους αμεσως,ειπε ο αξιωματικος.
-Δημητρα,τρεξε!ακουσα τον Νικο να λεει απο το απεναντι πεζοδρομιο και τοτε αρχισα να τρεχω οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Τα γοβακια μου χτυπουσαν κατω,ωσπου το ενα εφυγε απο το ποδι μου και παραλιγο να πεσω κατω. Δυο στρατιωτες ετρεχαν απο πισω μου και αλλοι δυο πισω απο τον Νικο. Τοτε,εσπασε το τακουνι και σωριαστηκα κατω. Πηγα να σηκωθω για να φυγω,αλλα δεν προλαβα. Οι στρατιωτες ηταν ηδη απο πισω μου.

-Νικο!φωναξα και εκεινος με κοιταξε τρομο. Οι στρατιωτες με σηκωσαν αποτομα πανω και μου εδεσαν τα χερια.
-Sehr gut Arbeit,ειπε ο αξιωματικος. Απο τα λιγα Γερμανικα που ηξερα,καταλαβα οτι αυτο σημαινει πολυ καλη δουλεια.

Θα κλείσω τα μάτια ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗWhere stories live. Discover now