Θα κλείσω τα μάτια ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

8° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ιανουάριος 1941

Δύο μέρες τώρα,είμαι μέσα στο δωμάτιο μου κλεισμένη,γιατί έχω κρυολογήσει. Όλοι με προσέχουν σαν τα μάτια τους,όπως τότε που ήμουν παιδί. Έτρεχαν όλοι απο πάνω μου,να μην βήξω, να μην ζητήσω κάτι και ο αδελφός μου ζήλευε. Τον θυμάμαι να λέει "μόνο σε αυτήν δίνεται σημασία. Εμένα θα με πετάξετε στον Καιάδα." Και γελούσε με εκείνο το παιδικό γέλιο του. Ο μεγάλος μου αδελφός που πάντα όλοι τον περνούσαν για μικρότερο με αυτήν την παιδικότητα του που τον χαρακτήριζε πάντα. Νιώθω σαν να μην άλλαξε τίποτα,αλλά τα πάντα γύρω μου αλλάζουν σε ένα λεπτό.

Θέλω να βγω να παω,στο νοσοκομείο. Όλοι είναι απο πάνω μου. Μακάρι να ήταν εδώ ο Φίλιππος. Θα με βοηθούσε κάπως. Θα με έπαιρνε να πηγαίναμε βόλτα,αδιαφορόντας για τις επιπληξεις της μητέρας ότι είμαι άρρωστη και χρειάζομαι ξεκούραση.

Έχει καιρό να στείλει γράμμα με τα νέα του,το ίδιο και ο Μάριος. Ανησυχώ πόλυ και για τους δύο. Και ταυτόχρονα ένας φόβος φωλιάζει μέσα μου. Ένας φόβος που δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι και κάθε φορά που εμφανίζεται προσπαθώ να τον διώξω μακριά.

-Δήμητρα! Έλα εδώ γρήγορα! άκουσα τη μητέρα να φωνάζει και πετάχτηκα απο το κρεβάτι απο τον τρόμο μου. Χριστέ μου! σκέφτηκα. Έγινε το κακό και μας έστειλαν τηλεγράφημα.
-Τί έγινε,καλέ μητέρα;Γιατί σκούζεις έτσι;ρώτησα μόλις πήγα στο σαλόνι.
-Ο αδελφός σου, είπε και η αγωνία μου έφτασε στο τέρμα.
-Τί;Έπαθε κάτι;ρώτησα και αισθανόμουν ότι θα λιποθυμήσω.
-Όχι. Έστειλε γράμμα. Ένα μήνα έχει να στείλει το πουλάκι μου.
-Με κατατρόμαξες, ρε μητέρα. Κόντευα να λιποθυμήσω από την αγωνία μου.
-Άντε άνοιξε το. Να δούμε τι λέει ο κανακάρης σου,είπε ο πατέρας.

"11 Ιανουαρίου 1941. Σας ζητώ συγγνώμη που δεν σας έγραψα όλον αυτόν τον καιρό,αλλά μου ήταν αδύνατο. Ξέρω ότι αγωνιάτε όλοι για εμένα. Είμαι καλά μην ανησυχείτε. Όλα βαίνουν καλως. Σήμερα μόλις καταλάβαμε την Κλεισούρα,έπιασα το μολύβι και σας γράφω. Είμαι καλα. Θα σας γράψω ξανά μόλις μπορέσω. Μάνα,μην αρχίσεις να κλαις μόλις διαβάσεις το γράμμα. Ευχαριστώ την γιαγιά για τα πλεκτά που μου έστειλε. Βοηθάνε πολύ. Όλες μας βοηθάτε να μην ξεπαγιάσουμε.Σας αγαπώ όλους και ειδικά την μικρή μου,Δημητρούλα. Θα τα πούμε σύντομα με την νίκη. Φίλιππος"