31° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

140 11 3
                                    

Οι μερες περνουσαν αργα και βασανιστικα μεσα στο κρατητηριο. Δεν ξερω ποσο καιρος ειχε περασει. Δεν εβλεπα απο που πουθενα εξω και ειχα χασει την αισθηση του χρονου.

Ημουν βρομικη,νηστικη και επινα ελαχιστο νερο. Στο μπανιο με αφηναν να πηγαινω μονο δυο φορες την ημερα για την αναγκη μου. Μπανιο δεν μπορουσα να κανω,ουτε οι δικοι μου μπορουσαν να με δουν.

Τον Νικο τον ειχαν σε αλλο κελι. Δεν ηξερα πως ηταν. Τι να του εκαναν αραγε αυτα τα καθαρματα;

Ξαφνικα ανοιξε η πορτα και μπηκε μεσα ο Βαγκχεν και με κοιταξε με ενα παραμορφωμενο ειρωνικο χαμογελο. Δεν του εδωσα σημασια. Εμεινα στη θεση μου,κουλουριασμενη για να ζεσταινομαι.

-Σηκω επανω,ειπε υποτιμητικα.

Εγω τον αγνοησα και τοτε φωναξε δυο στρατιωτες,με επιασαν απο τα μπρατσα και με σηκωσαν αποτομα.

-Αφηστε με,γουρουνια!φωναξα.

Με οδηγησαν σε ενα μεγαλο  δωματιο. Μπηκα μεσα και ειδα οτι ειχαν τον Νικο. Στον λαιμο του ηταν μια περασμενη θηλια. Στα ποδια του υπηρχε ενα ψηλο κασονι και ισα που πατουσε σε αυτο. Απο την μεση και παμω ηταν γυμνος και ειδα οτι επανω στο σωμα του υπηρχαν κοκκινιλες και αιματα. Το κεφαλι του ηταν σκυφτο και τα ματια του μισανοιχτα.

-Αλητες!Θα καητε στην κολαση!φωναξα και τιναχτηκα.

Ξεφυγα για λιγο απο τα χερια των στρατιωτων που με κρατουσαν,αλλα με επιασαν παλι.

-Sie straffen,ειπε ο Βαγκχεν που σημαινει δεστε την.

Οι δυο στρατιωτες με οδηγησαν στην ακρη του τοιχου,οπου υπηρχαν αλυσιδες. Μου εδεσαν τα χερια και σταθηκαν διπλα μου. Ο Βαγκχεν τους εκανε νοημα και εφυγαν.

-Ο φιλος σου δεν μας μιλησε. Ελπιζω να το κανεις εσυ,ειπε και με κοιταξε με ενα βλοσυρο βλεμμα.

Εγω γελασα δυνατα και τον κοιταξα στα ματια.

-Ωραια αστεια λες,του ειπα και το κοιταξα ειρωνικα.
-Λοιπον,θα μου πεις για ποιους δουλευετε και με ποιους συνεργαζεστε;ρωτησε και εκανε μια κινηση περα δωθε.
-Οχι,απαντησα δυναμικα.
-Μου φαινεται πως θες να καταληξεις σαν αυτον,ειπε και εδειξε τον Νικο.
-Καλυτερο απο το να προδωσω τους φιλους μου,ειπα.
-Πως ονομαζεται η οργανωση σας και ποιοι ειναι μελη της;ρωτησε και εκανε ενα βημα αριστερα.

Εγω δεν απαντησα παρα μονο γελασα.

-Σταματα!φωναξε και με μια κινηση πηρε ενα μαστιγιο και το εριξε με δυναμη πανω μου.
-Λεγε!Τι σχεδιαζετε να κανετε;
-Δεν προκειται να σου πω,παλιοκαθικι.

Θα κλείσω τα μάτια ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗDonde viven las historias. Descúbrelo ahora