Θα κλείσω τα μάτια ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ

21° ΚΕΦΑΛΑΙΟ

-Τι λετε δεσποινιδες;ρωτησε ο Στασερ.
-Για ασχετα πραγματα,απαντησε η Χριστινα.

Οσο περνουσε η ωρα τοσο πιο πολυ φοβομουν για τα παιδια. Ηταν εξαιρετικα επικινδυνο αυτο που εκαναν,καθως πηγαιναν στο στομα του λυκου.

Κοιτουσα συνεχως το ρολοι μου και ο φον Βαγκχεν το προσεξε.

-Δεν αισθανεσαι καλα,γλυκια μου;ρωτησε.
-Μια χαρα ειμαι,απαντησα ηρεμα,ενω μεσα μου εβραζα.
-Τοτε γιατι κοιτας συνεχεια το ρολοι σου;Συμβαινει τιποτα;
-Οχι,ειπα και εκεινος με κοιταξε με ενα διερευνητικο βλεμμα.

Η ωρα ειχε παει εντεκα και μιση και εμεις συνεχιζαμε να ειμαστε στην ταβερνα. Οι δρομοι γυρω ηταν ερημοι. Σε μια στιγμη ενας αντρας με κουρελιασμενα ρουχα περασε απο μπροστα μας. Κοιταξε με γουρλωμενα ματια το τραπεζι που ηταν γεματο φαγητα.

-Τι κοιτας ετσι;ρωτησε και γελασε ο Στασερ.
-Παρε αυτο,ειπε ο Βαγκχεν και του πεταξε ενα κομματι ψωμι. Ο αντρας ορμησε πανω του και το εβαλε στο στομα του. Οι δυο αξιωματικοι αρχισαν να γελανε. Εκεινη τη στιγμη ενιωσα ντροπη,που καθομουν στο ιδιο τραπεζι με αυτα τα τερατα. Τους κοιταξα με απεχθεια και αφου πηρα το πιατο μου, απο το οποιο δεν ειχα αγγιξει σχεδον τιποτα σηκωθηκα και πηγα κοντα στον πεινασμενο αντρα. Το ιδιο εκανε και η Χριστινα.

Τον εβλεπα να τρωει τοσο γρηγορα το κοτοπουλο με τις πατατες,που φοβηθηκα οτι θα πνιγει.

-Τι κανετε εκει;Ελατε εδω τωρα!φωναξε ο Βαγκχεν.

Εμεις τον αγνοησαμε και συνεχισαμε να καθομαστε με τον αγνωστο αντρα. Εκεινη την ωρα,ειδα φωτα αυτοκινητου και ενα αυτοκινητο να τρεχει με μεγαλη ταχυτητα.

-Ερχονται τα νεα,ειπα στη Χριστινα με αγωνια.
-Φοβαμαι,ειπε και με κοιταξε με φοβησμενα ματια.

Το αυτοκινητο σταματησε μπροστα απο την ταβερνα. Ενας στρατιωτης κατεβηκε γρηγορα και πλησιασα τους δυο αξιωματικους. Εγω και η Χριστινα πλησιασαμε στο τραπεζι για να ακουσουμε τι θα πουνε.

Ο στρατιωτης ειπε κατι στους δυο αξιωματικους στα γερμανικα και εκεινοι πηραν ενα σοβαρο υφος και σηκωθηκαν.

-Πρεπει να φυγουμε αμεσως. Καποιοι καλοι συμπατριωτες σας,κλεψαν τους αιχμαλωτους μας,ειπε ειρωνικα ο Βαγκχεν.

Κοιταχτηκαμε με την Χριστινα και μετα κοιταξαμε τους τρεις αντρες.

-Και τους πιασατε;
-Αυτο θα γινει απο ωρα σε ωρα,ειπε ο Στασερ.
-Μπορειτε να πατε μονες σπιτια σας;ρωτησε ο Βαγκχεν.
-Ναι,φυσικα,ειπα.