Bloom of the innocent Flower

- قسمت چهل و يكم ♡

- "تو واقعا وجود داشتي يا من توهم زدم؟"

داستان از نگاه يونگي

برخورد نسيم خنك با بدن لختمو سرمايي كه وارد وجودم شد كاري كرد تا چشم هام رو باز كنمو سمت نور برگردم! به ياد ندارم كه قبل از خواب لاي اين پنجره رو باز كرده باشم و كي به جز كيم سوكجين ميتونه باعث چنين چيزي باشه؟

بي حوصله روي تخت نشستمو به ساعت كه عقربه ي كوچكش روي چهار و عقربه ي بزرگش دورو بره شش بود چشم غره رفتمو با وزيدن باد سرد ديگه پتو رو تا بالا سينه هام كشيدمو زير لب غر غر كردم:"هيونگ!"

صداي خنده هاش از بيرون و فكر كنم توي آشپزخونه به گوشم ميرسيد و بعد از اون صداي دو فرد ديگه اي رو شنيدم كه مطمئنن يكي از اون ها تهيونگ بود! و ديگري دوست پسره خبر نگارش كه به تازگي باهم وارده رابطه شدن.

آره از سوكجين ممنونم كه اون دو پرنده ي عاشق رو بهم رسوند ولي واقعا دلم نميخواد چون جين دليل ايجاد اين رابطه بوده هر سري كه چشم هام رو باز ميكنم با چرت و پرت گفتن هاي اون سه تا رو به رو بشم! حس ميكنم بيشتر از يه هفته اس كه اين وضعيت رو داريم

پتو رو بيشتر توي بغلم كشيدم اما همين كه چشم هام رو بستمو خواستم سرم رو روي زانوهاي جمع شدم بذارم صداي بسته شدن محكم در جايي رو شنيدم و معلومه،از جا پريدم طوري كه چشم هام جوري باز شدن كه انگار از اول خواب نبودم!

"هِي مراقب باش! دستت كه لاي در نموند؟" نگراني جونگ كوك مطمئنن براي جين نبود،بلكه براي عشقش تهيونگ بود كه احتمالا نزديك به چلاق كردن خودش بوده!

با حرص پتورو كنار زدمو بدون مرتب كردن موهام يكي از تيشرت هاي مچاله شده ي روي صندليم رو برداشتمو پوشيدمو از اتاقي كه يه هفته اي ميشد توي بدترين وضعيت خودش قرار داره و مطمئنن بهم ريخته ترين جاي خونه اس بيرون رفتمو تونستم جين رو در حالي كه روي صندلي نشسته، پلاستيكي دور گردنش بسته شده و روي بدنش افتاده بود ببينم!

از اخم تعجبي كردمو سمت تهيونگ و جونگ كوك كه مثل احمق ها توي خونه دست همديگر رو گرفته بودن برگشتم،نه شايد هم احمق نبودن! جونگ كوك داشت با دقت دنبال آسيب كوچكي كه ممكن بود تهيونگ دچارش شده باشه ميگشت