Drug:Sober |H.S|

Chapter 29

<<Λυπάμαι τόσο πολύ Lou. Δεν σου άξιζε αυτή η συμπεριφορά.>>

Του είπα και κάθισα δίπλα του.

Προσπάθησε να ηρεμήσει όμως πραγματικά δεν πιστεύω οτι κατάφερε κάτι.

<<Συγνώμη που το λέω, αλλά η φίλη σου είναι πουτάνα.>>

Είπε ο Harry και τον αγριοκοίταξα. Μπορεί να μιλάει καλύτερα.

<<Harry μην->>

<<Harry τίποτα Lydia.>>

Με διέκοψε ο Zayn.

<<Θα μπορούσε να του πει να χωρίσουν, θα μπορούσε να βάλει ενα όριο στις πράξεις της και να συγκρατηθεί στην τελική να του πει μόνη της την αλήθεια, να έβρισκε το θάρρος και να το έκανε, όχι να κρύβεται πίσω απο το μικρό της δαχτυλάκι και να έκανε οτι έκανε. Δεν άξιζε να γίνει κάτι τέτοιο στον Lou και σίγουρα η φίλη σου δεν άξιζε την τόση αγάπη του. Ο Harry έχει δίκιο για αυτό που είπε.>>

Ακούστηκε τόσο σκληρός, απόλυτος και νευριασμένος.

Θυμάμαι τον Zayn να μου λέει τι έγινε την πρώτη και τελευταία φορά που ερωτεύτηκε, η ζωή του κυριολεκτικά καταστράφηκε και δεν απορώ για τον τρόπο που αντιδράει τώρα.

Παρόλα αυτά ίσως έχουν δίκιο, έχει αλλάξει τόσο πολύ. Οι αντιδράσεις της απέναντι μας, αυτό που έκανε. Ποτέ δεν πίστευα οτι η Valerie θα ήταν ικανή για κάτι τέτοιο, και αν μισώ κάτι μετά τα ψέματα στους ανθρώπους, είναι η απιστία.

<<Εγώ πρέπει να φύγω.>>

Ο Louis σηκώθηκε απότομα και προχώρησε προς την πόρτα. Ήμουν έτοιμη να τον ακολουθήσω, όμως το βλέμμα του Zayn με έκανε να καθίσω ξανά κάτω.

<<Γιατί δεν με άφησες να πάω?.>>

Γκρίνιαξα και σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.

<<Γιατί δεν θα ξέρεις πως να τον διαχειριστείς σε μια τέτοια κατάσταση, μόνο τον Harry θα ακούσει τώρα.>>

Όπως είπε ο Zayn, έτσι κι έγινε. Ο Harry βρισκόταν ήδη στην πόρτα.

<<Μην την αφήσετε μόνη μέχρι να γυρίσω.>>

Είπε πριν κλείσει την πόρτα πίσω του και λίγο μετά έφυγαν ο Niall, ο Dylan και ο Liam. Είμαι ευγνώμων που ο Zayn κάθισε εδώ.

<<Δεν μπορώ να το καταλάβω, πως γίνεται να είστε τόσο άκαρδες οι γυναίκες?. Καλά όχι όλες, αλλά πως γίνεται να συμπεριφέρεστε έτσι σε κάποιον που δίνει μέχρι και την ζωή του για εσάς?.>>