Drug:Sober |H.S|

Chapter 30

<<Μην φρικάρεις, απλά είχαμε μια πολύ σοβαρή συζήτηση εδώ πέρα.>>

Πρόλαβε να πει ο Zayn πριν μιλήσω.

Νομίζω οτι απλά μας έσωσε απο ακόμη έναν τσακωμό.

Ναι τον εμπιστεύομαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι θέλω και να είναι και πολύ κοντά με την κοπέλα μου.

<<Και αφού ήρθες, εγώ φεύγω.>>

Σηκώθηκε όρθιος και μάζεψε τα πράγματα του. Με αγκάλιασε στα γρήγορα και αφού ανταλλάξαμε ενα "καληνύχτα" έφυγε.

Πήρα την θέση του δίπλα στην Lydia και αναστέναξε ενω ακούμπησε πίσω στον καναπέ.

<<Καταστρέφονται οι ζωές όλων μας.>>

Έμεινε για λίγο σκεπτική όσο δεν απαντούσα και κοίταξε το κενό.

<<Τέλος πάντων. Είναι ακόμη 20:28 αλλά νομίζω πως θέλω να πάω για ύπνο.>>

Τεντώθηκε και ένα χασμουρητό ξέφυγε απο το στόμα της κάνοντας με να γελάσω.

<<Καλά θα κάνεις, είσαι εξαντλημένη. Εγώ έχω μια δουλειά, δεν θα αργήσω.>>

Σηκώθηκα όρθιος και πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

<<Τι δουλειά?>>

Αμέσως σηκώθηκε και αυτή.

<<Μία δουλειά Lydia.>>

Κατάλαβε οτι αν συνέχιζε θα μαλώναμε οπότε κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και πήγε επάνω.

Βγήκα ξανά έξω αλλά αυτή την φορά μπήκα στο αμάξι, έβαλα μπρος και έφυγα.

Δεν ήταν πραγματικά μακριά η διαδρομή αλλά δεν ήθελα να αργήσω πολύ, σε πέντε λεπτά βρισκόμουν ήδη στο σημείο συνάντησης όπου είπα στον Michael.

Πήρα την τσάντα απο την δίπλα θέση μαζί μου και κατέβηκα κάτω.

Ευχαριστώ τον θεό που ο Michael βρισκόταν ήδη εδώ και δεν άργησε, αυτή την φορά τα μαλλιά του ήταν ξανθά.

<<Τι λέει Styles?.>>

<<Μια χαρά, όμως θέλω να φύγω οπότε ας τελειώνουμε.>>

Πέταξα την τσάντα σε αυτόν και την έπιασε στον αέρα. Την άνοιξε και αφού είδε κιλά απο κόκα χαμογέλασε και μου έδωσε τα λεφτά, δεν χρειαζόταν να τα μετρήσω, ο Michael μπορεί να ήταν ένας απο τους πιο σπαστικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει, όμως πάντα ήταν και είναι τίμιος.

Έκανα να φύγω όμως η φώνη του με σταμάτησε.

<<Δεν θέλεις να αράξεις μαζί μας? Να κάνεις και εσύ ίσως?.>>