Drug:Sober |H.S|

Chapter 36

Έχουν περάσει 3 γαμημένες μέρες απο το συμβάν με τον Harry και επιτέλους έχει γίνει καλά, εντάξει ίσως έχει μερικά ακόμη θεματάκια με την ομιλία του αλλα είναι καλύτερα απο οτι πρίν.

<<Πως νιώθεις?.>>

Ρώτησε απο την θέση του συνοδηγού. Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω να οδηγήσει, τι κι αν πάθαινε κάτι την ώρα που οδηγούσε? Δεν θα το διακινδυνεύσω.

<<Περίεργα, αλλά αυτός δεν φταίει σε τίποτα.>>

Πηγαίνω με τον Harry να δούμε τον πλέον ετεροθαλή αδερφό μου που γεννήθηκε πριν 3 ημέρες. Είμαι σίγουρη οτι ο μπαμπάς θα με ήθελε εκεί αλλά εκτός του οτι θα καθόμουν να περιμένω μόνη μου, ο Harry με χρειαζόταν κοντά του.

<<Πως τον ονόμασαν?.>>

Ρώτησε ακόμη μια φορά.

<<Timothy James Martin.>>

Είπα και γέλασε, κατά τα λεγόμενα του Harry, το "Timothy" είναι ένα όνομα για φλώρους και όταν το παιδί μεγαλώσει θα τους μισεί για αυτό.

Εγώ απο την άλλη το βρίσκω πολύ κουλ όνομα, μου αρέσουν τα σπάνια ονόματα.

Πάρκαρα έξω απο το νοσοκομείο και πήρα μια βαθιά ανάσα.

Ο Harry και ο μπαμπάς μου ακόμη μισούν ο ένας τον άλλον αλλά θα γινόταν αυτό κάποια στιγμή.

Ελπίζω το παιδί να έχει μαλακώσει την σκληρή στάση του μπαμπά.

Μπήκαμε μέσα και αφού πήραμε όσες πληροφορίες θέλαμε βρεθήκαμε έξω απο το δωμάτιο.

<<Έτοιμη?.>>

Ρώτησε και απέκτησε εκείνο το ψυχρό, απόμακρο βλέμμα που είχε και όταν τον γνώρισα.

<<Πάμε.>>

Χτύπησα την πόρτα και μόλις άκουσα το "περάστε" μπήκα μέσα μαζί με τον Harry.

Το βλέμμα του μπαμπά μου σκοτείνιασε και ο Harry έσφιξε το κράτημα του στο χέρι μου.

<<Τι κάνει αυτ-.>>

Ξεκίνησε να λέει ο μπαμπάς αλλά η Nikol με μια αυστηρή φωνή τον σταμάτησε.

<<Kristian η Lydia είναι ευπρόσδεκτη να έρχεται όποτε θέλει, κι αν επιθυμεί να φέρνει τον Harry μαζί της θα το κάνει, αποδέξου το και ξεπέρασε το αντί να κάνεις σαν να είσαι 13 χρονών παιδί.>>

Χαμογέλασα σε αυτήν και αμέσως την πλησίασα καθώς τραβούσα τον Harry πίσω μου.

Τελικά είναι μια πολύ καλή γυναίκα.