Drug:Sober |H.S|

Chapter 15

Lydia's POV.

<<Πιο γρήγορα Lydia.>>

Φώναξε ο Harry καθώς έτρεχε μπροστά μου.

Φυσικά είχε την έξυπνη ιδέα να ξεκινήσουμε την προπόνηση μεσημεριάτικα, βασικά ήθελε το πρωί αλλά απλά δεν μπορούσα να χάσω κι άλλη μέρα του σχολείου, τώρα που ανεβαίνουν και οι βαθμοί μου όπως πριν.

<<Πήγαινε πιο αργά Harry, δεν εχω ξανά τρέχει τόσο πολύ ποτέ ξανά πριν.>>

Πήγε πιο αργά ώστε να τον φτάσω και τον έβλεπα που προσπαθούσε να μην γελάσει.

Σε κάποια άλλη περίπτωση ίσως να είχα νευριάσει, αλλά εγώ του το πρότεινα. Καλά να πάθω λοιπόν.

<<Λίγο ακόμη έμεινε, έλα Lydia.>>

Είπε και έτρεξε ξανά, με μένα από πίσω να προσπαθώ να τον φτάσω.

Απλά νιώθω οτι έχω αφήσει την καρδιά μου κάπου πίσω στον δρόμο απο την κούραση. Και σίγουρα το οτι σχεδόν μου εχει κοπεί η ανάσα δεν νομίζω πως είναι καλό.

<<Φτάσαμε.>>

Φώναξε μόλις έφτασε σπίτι του. Μίλησε για σένα Styles, εγω είμαι ακόμα στην στροφή.

Πιάστηκα απο το χέρι του μόλις έφτασα για να μην πέσω κάτω. Ω γαμώτο, πρέπει να ξεκινήσω γυμναστική.

<<Έλα πάμε, πρέπει να είσαι σε φόρμα σύντομα.>>

<<Δεν με λυπάσαι καθόλου?.>>

Ρώτησα ξεψυχησμένα ενα φτάσαμε στην πίσω αυλή.

<<Δεν θα είμαι ευγενικός μαζί σου Lydia, πολύ. Αν το χρειάζεσαι για να προστατεύεται, αν γίνει κάτι δεν θα είναι ο αντίπαλος σου χαλαρός μαζί σου. Θα κάνει τα πάντα για να πάρει αυτό που θέλει.>>

Είπε σοβαρά, και έχει δίκιο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Έβγαλα την ζακέτα και την πέταξα σε μια άκρη, αμέσως μετά πλησίασα ξανά σε αυτόν.

<<Ανοίγματα για αρχή.>>

Αντέγραψα κάθε κίνηση για ασκήσεις που έκανε για τα χέρια και την μέση, μέχρι που φτάσαμε στα πόδια.

<<Πιο ανοιχτά τα πόδια, πρέπει να ακουμπήσεις κάτω.>>

Οταν φύγουμε απο εδώ, πολύ πιθανόν να φύγει μονο ο Harry, εγώ θα είναι διαλυμένη σε κομματάκια.

<<Έλα Lydia, μπορείς να τα ανοίξεις. Το κάνεις για μένα συχνά.>>

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και ένιωσα να κοκκινίζω, όμως τα λόγια του μιλούσαν κατευθείαν μέσα μου, με έκανε να τον θέλω, τώρα.