Drug:Sober |H.S|

Chapter 23

Lydia's POV.

Το ξυπνητήρι χτύπησε και σηκώθηκα με δυσκολία απο το κρεβάτι. Είναι ο τελευταίος μήνας του σχολείου, πρέπει να είμαι επιεικείς και ήδη οι βαθμοί μου ανεβαίνουν.

Πως στο καλό βρέθηκα στο κρεβάτι?.

Ο Harry.

Υποτίθεται θα έμενα ξύπνια να τον περιμένω για να συζητήσουμε, ομως δεν κατάλαβα για το πότε κοιμήθηκα.
Πήγα μέχρι το μπάνιο και έριξα χλιαρό νερό στο πρόσωπο μου, έπλυνα τα δόντια μου και αμέσως μετά χτένισα τα μαλλιά μου και τα μάζεψα μια ψηλή κοτσίδα.

Επανήλθα στο δωμάτιο και έβαλα το πρώτο παντελόνι που βρήκα μπροστά μου το οποίο ήταν άσπρο με μια μαύρη μπλούζα.

Δεν το πιστεύω οτι μένω με τον Harry, αν και η πρώτη μέρα ήταν άσχημη, όμως θα το διορθώσουμε αυτό.

Έβαλα τα παπούτσια μου και πήρα την τσάντα μου, μόλις βεβαιώθηκα οτι ήμουν έτοιμη κατέβηκα κάτω.

Στην διαδρομή προς τον κάτω όροφο έστειλα ενα γρήγορο μήνυμα στον Zayn οτι θέλω να δω αυτόν και τα αγόρια πριν μπούμε για μάθημα και να ενημερώσει και τους άλλους.

Ο Harry άραγε να είναι εδώ?. Τι κι αν ήρθε και μετά έφυγε?.

<<Lydia?.>>

Ακούστηκε η φωνή του απο την κουζίνα και χαμογέλασα στον εαυτό μου.

Δεν ξέρω αν πραγματικά μπορώ να του κρατήσω μούτρα για το οτιδήποτε.

Ναι νευρίασα που μου φώναξε, ναι νευρίασα με τον τρόπο που μίλησε, αλλά έχουμε κάτι μεγαλύτερο και δυνατότερο απο όλα αυτά. Όμως πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για αυτό που έγινε.

Μπήκα στην κουζίνα και έμεινα κολλημένη στην θέση μου να κοιτάω το τραπέζι. Υπήρχε ενα πλούσιο πρωινό πάνω του και κοίταξα τον Harry άφωνη.

<<Εσύ τα έκανες αυτά?.>>

Ρώτησα σοκαρισμένη και χαμογέλασε ευχαριστημένος απο την αντίδραση μου.

Με πλησίασε και μόλις έφτασε μπροστά μου εμφάνισε ενα κόκκινο τριαντάφυλλο πίσω απο την πλάτη του οπου τόση ώρα έκρυβε.

<<Συγνώμη.>>

Το πήρα από το χέρι του και του έδωσα ενα πεταχτό φιλι στο μάγουλο. Δεν μπορούσα να βλέπω την θλίψη στα μάτια του.

<<Είναι εντάξει Harry, βασικά δεν σου είμαι πλέον θυμωμένη αλλά πρέπει να μιλήσουμε για οτιδήποτε έγινε. Δεν δέχομαι τέτοιες συμπεριφορές κυρίως όταν είναι και άλλοι μπροστά.>>