Chapter 43

697 78 65
                                    

Lydia's POV.

Γιατί πρέπει πάντα να εμφανίζεται και ένα καινούριο πρόβλημα στην λίστα με τα ήδη προβλήματα μας?, λες και δεν έχουμε ήδη αρκετά.

<<Νόμιζα πως θα σε ενημέρωνε ο Derek για τις επιθέσεις?>>

Φώναξε νευριασμένος ο Harry, δεν μπορώ να πω πως έχει άδικο που νευριάζει.

<<Και εγώ αυτό νόμιζα. Κάτι μας έχει ξεφύγει εδω πέρα. Θα πάμε στα αγόρια?.>>

Ρώτησα καθώς αύξησε την ταχύτητα του αυτοκινήτου.

<<Όχι, ας τους αφήσουμε να ηρεμήσουν λίγο. Πάμε στον πατέρα σου και αύριο τους μιλάμε.>>

Δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του, μόλις έπεσαν πυροβολισμοί και δεν θέλει να κάνει κάτι για αυτό?.

Γύρισε προς τα εμένα και είναι εμφανές οτι προσπαθεί να ηρεμήσει.

<<Όλο αυτό αφορά εμένα. Ξέρω οτι τα αγόρια νοιάζονται και θέλουν να βοηθήσουν αλλά χρειάζονται έστω και λίγη ξεκούραση απο όλα αυτά, δεν θα κάνουν κάτι άλλο σήμερα οπότε ας παραμείνουμε προς το παρόν έτσι.>>

Μου εξήγησε και τον κοίταξα γεμάτη θαυμασμό.

Είναι τόσο όμορφο που λειτουργούν σαν πραγματική οικογένεια και το οτι νοιάζονται τόσο πολύ ο ένας για τον άλλον.

Λίγη ώρα μετά φτάσαμε στο σπίτι του πατέρα μου όπου μας υποδέχθηκαν αρκετά ήρεμα.

Χαίρομαι που τα πράγματα σε αυτόν και τον Harry είναι εντάξει τώρα.

Harry's POV.

Η ώρα πέρασε υπερβολικά γρήγορα και τα παιχνίδια με τον μικρό έκαναν τόσο εμένα όσο και την Lydia να χαλαρώσουμε.

<<Οπότε τι θα κάνεις τώρα που τελείωσες το λύκειο?.>>

Ρώτησε ο μπαμπάς της την ώρα που το κινητό μου χτύπησε.

Το άνοιξα αμέσως αποφεύγοντας να απαντήσω, δεν θα του αρέσει η απάντηση.

Zayn:

Σήμερα θα βγούμε, στις 11 να είστε έτοιμοι, έχουμε και μια δουλειά να τελειώσουμε.

17:08

Πόσες γαμημένες ώρες είμαστε εδώ πέρα?.

<<Lydia πρέπει να φύγουμε.>>

Φώναξα στο κορίτσι μου και αυτή εμφανίστηκε αρκετά γρήγορα.

Drug:Sober |H.S|Where stories live. Discover now