Drug:Sober |H.S|

Chapter 46

<<Θέλεις λίγο καφέ?.>>

Με ρώτησε ο Zayn και συμφώνησα αμέσως, χρειάζομαι έναν καφέ αυτή την στιγμή.

Για κάποιον λόγο ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτηκα να έρθω, μετά τον Harry, ήταν ο Zayn. Άλλωστε πάντα εδώ μαζευόμαστε.

Έφερε μια κούπα με ζεστό καφέ και την πήρα στα χέρια μου, αφήνοντας τη να με ζεστάνει.

<<Μάλωσες με τον Harry?.>>

Κούνησα θετικά το κεφάλι μου χωρίς να απαντήσω, δεν χρειάζεται να μιλήσω για αυτό.

<<Έμαθες για.. Το κλαμπ?.>>

<<Ναι.>>

Είπα απότομα και το μετάνιωσα αμέσως, δεν θέλω να τους μιλάω απότομα.

<<Εγώ τον σκότωσα.>>

Είπε ωμά και έφτυσα τον καφέ πίσω στην κούπα. Φυσικά και έπρεπε να το αναφέρει τώρα, έτσι?.

<<Δεν θέλω να το συζητήσω τώρα.>>

Τα επόμενα λεπτά πέρασαν μέσα στην απόλυτη ησυχία και αυτό με κάνει να νιώθω αμήχανα.

Είμαι ευγνώμων που η πόρτα χτύπησε και δεν άργησαν κι άλλο.

Ένας ένας μπήκαν μέσα, το βλέμμα μου στάθηκε στον Harry, που κάθισε όσο πιο μακριά απο εμένα μπόρεσε.

Φαίνεται... Εξαντλημένος.

<<Τι έγινε πάλι?.>>

Ρώτησε ο Niall και σχεδόν όλοι αναστέναξαν.

<<Τηλεφώνησε ο Derek, μέχρι αύριο θέλει κάποια πληροφορία για τις κινήσεις του Harry, δεν ξέρω τι σχεδιάζει αλλά πρέπει να έχετε κάτι έτοιμο μέσα σε λίγες ώρες.>>

<<Εντάξει, νομίζω μπορείς να φύγεις τώρα.>>

Ακούστηκε η φωνή του Harry απότομα.

Μοιάζει λες και απο λεπτό σε λεπτό θα πέσει κάτω.

Μπορώ να δω τους τοίχους του να υψώνονται πίσω απο τα μάτια του, γαμώτο.

Όμως δεν μπορώ να ξεχάσω τόσο απλά. Δεν μπορώ απλά να το αφήσω πίσω και να κάνω οτι δεν συμβαίνει τίποτα.

Απλά βγήκα εξω απο το σπίτι του Zayn και μπήκα στο αυτοκίνητο, χρειάζομαι χρόνο.

Και τι θα γίνει? Θα συνεχίσει να σκοτώνει ανθρώπους για πάντα?, θα βγάζει λεφτά απο αυτό?, θα είναι χαρούμενος απο αυτό?.

Τον αγαπάω, φυσικά και τον αγαπάω. Ήταν και είναι μαζί μου στις πιο δύσκολες στιγμές, αλλά δεν μπορώ να διαχειριστώ το οτι σκοτώνει ανθρώπους.