Drug:Sober |H.S|

Chapter 34

Harry's POV.

Δεν το πιστεύω οτι πήγε και συμφώνησε σε κάτι τέτοιο.

Δεν είναι οτι συμφώνησε να πάει βόλτα με κάποιον φίλο της και έχει εμένα να ζηλεύω, αλλά συμφώνησε να μπεί σε μία γαμημένη συμμορία.

Οτιδήποτε έκανα τόσο καιρό, κάθε μου πράξη και κάθε τσακωμός είναι σαν να μην έγιναν ποτέ με τις τακτικές που ακολούθησε η Lydia.

Σταμάτησα έξω απο το σπίτι του Michael και παρέμεινα μέσα στο αυτοκίνητο μου.

Αν το μάθει μπορεί να ξανά φύγει μακριά μου, αλλά αυτή την στιγμή δεν με νοιάζει.

Γνωρίζω οτι θα το μετανιώσω όμως το έχω ανάγκη.

Βγήκα απο το αυτοκίνητο μου και σχεδόν τρέχοντας βρέθηκα μπροστά στην πόρτα του Michael, δεν έχασα χρόνο και χτύπησα δυνατά την πόρτα.

Δευτερόλεπτα αργότερα βήματα ακούστηκαν και η πόρτα άνοιξε.

Τα μπλέ μαλλιά του Michael έκαναν την εμφάνιση τους μπροστά μου και μπορώ να καταλάβω το σοκαρισμένο του βλέμμα.

Κάποια στιγμή θα μείνει χωρίς μαλλιά και θα γελάω.

<<Styles?.>>

<<Γεια Clifford.>>

<<Ήρθες για..?>>

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και έκανε στην άκρη. Μπήκα μέσα και έκλεισε την πόρτα, φωνές ακούστηκαν απο μέσα, γνώριμες φωνές.

Πήγα στο σαλόνι και χαιρέτησα όλους όσους βρίσκονται εδώ.

<<Πως και απο εδώ Harry?. Σε άφησε η γκόμενα να έρθεις?.>>

Είπε ο Jake και ένιωσα το αίμα μου να βράζει.

Αν ξαναπεί κάτι θα τον σκοτώσω χωρίς κανέναν δισταγμό.

<<Βούλωσε το Jake.>>

Κάθισα στον καναπέ δίπλα στον Michael και μου έδωσε ενα σακουλάκι με κοκαΐνη.

<<Φίλε είσαι σίγουρος για αυτό?.. Έχεις καιρό να.. >>

<<Ναι πολύ σίγουρος.>>

Είναι δύσκολο να είμαι μακριά απο τα ναρκωτικά. Ο πόνος είναι αβάσταχτος κι ας προσπαθώ να τον κρύψω απο την Lydia, όμως όταν δεν ήταν μαζί μου άφηνα τον πόνο να βγει προς τα έξω.

Θυμάμαι να ουρλιάζω και να χτυπάω το κεφάλι μου με τα χέρια μου λες και ο πόνος θα έφευγε μακριά με αυτόν τον τρόπο.