"Bu matematiği icat eden kişiyi bulun, seveceğim" diye söylenen Kerem'e sonuna dek hak veriyordum. Vicdansız mısın be adam? Böyle denklem mi kurulur?
Matematik sınavı için hepimiz buluşmuş, sınava çalışıyorduk. Ama etraf tam bir çöplüktü. Kalemler bir yanda, kitaplar bir yanda, defterler bir yandaydı. Biz zaten 1 saattir çalıştığımız için bitmiştik.
"Kumacığım, şu denkleme bakar mısın? "
" Geber Deniz emi... Geber! Canım çıktı burada sen bana hala denklem diyorsun"
"Rahat bırak lan kızı, boğacağım artık seni Deniz" diye yorgun sesiyle bağırdı Kerem.
"Aman bee, siz de ne biçim bi çiftsiniz. Ben de matematik elçime sorarım "
" Kız Beyza, şu soruya bir baksana "
" Gel bakayım baş belası. Bak şimdi x'i yalnız bırakmamız gerekiyor "
" Niye x'in kimsesi yok, niye yalnız bırakıyoruz? X adam değil mi? "
" Allah aşkına şu kuzenini başımdan al Kerem, matematiğe olan inancımı söndürdü yeminle"
"Gel buraya başımın belası Deniz "
" Yaaa beynim yandı, böyle soru mu olur? " diye bağırdı Merve.
" Kanka ben öğrenciliği bırakıyorum, bu şartlar altında çalışamam " dedim.
" Kanka ben de bırakıyorum " diye bana katıldı Peri.
" Ben çoktan bıraktım" dedi Zeynep.
Ben de pes edip kendimi Kerem'in yanına attım. Yorulmuşum bee.
*****
Belfu?
-Burda
Zeynep?
-Burda
-Asel?
Burda
-Mert?
Burda
-Ece?
Burda
-İrem?
Burda
-Kardelen?
Burda
-Ateş?
-Burda değil hocam...
Yoklama alındıktan sonra hoca bizi sınava çalışmak için serbest bırakmıştı, 1 ders sonra sınavımız vardı. Ortaokul hayatımız boyunca notlarımız çok iyiydi ama liseye geçince notlara çıplak gözle bakılmıyordu. Ben bunları düşünürken birden zil çaldı ve herkes ayaklandı. 1 dakika sonra hoca elinde listeyle geldi, herkes sınıfına bakıp, sınavda gireceği sınıfa gitti. Ben de Merveyle aynı sınıfa düşmüştüm. Mal gibi birbirimize bakıp duruyorduk. Bu arada söylemeyi unuttum, artık bizim baş belası Deniz de bizim okula kaydını almıştı ve onunla aynı sınıfa düşmüştük. Merve'nin yanında sınava girecekti.
Kağıtlar dağıtılmaya başlayınca sorulara baktım, tam da bizim çalıştığımız gibiydi. Merve'yle son bir defa daha bakışıp birbirimize güldük ve sınava başladık. Sınavdan çıktığımızda bizimkilerin yanına gittiğimizde hepsinin sınavı çok iyi geçmişti. *Deniz hariç*.
Kantine inip her zamanki masamıza oturduk. Merve "Keşke Murat da burada olsaydı" diye iç geçirdi. Bu iç geçirmelerine çok üzülüyordum. Aklıma akşam Murat'ı bize çağırıp Merve'yi az da olsa mutlu etmek geldi. Masanın altından gizlice Murat'a mesaj attım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK ÇARESİZLİĞİM
RandomHerkes hayatında bir kere de olsa çaresiz kalmıştır. İlk çaresizliğinizi hatırlıyor musunuz? Bu kitap daha küçük yaşta aşık olan bir kız ve onu kardeşi gibi gören bir erkeğin hikayesi... Peki bu erkek zamanla kıza aşık olursa? Aralarındaki onla...
