🚬🚬🚬

55 12 0
                                    

Uyandığımda kızların eve geldiğini gördüm. Yanıma gelip "Neyin var?" diye sordular. Cevaplamak istiyordum ama cevaplayamadım. Kerem, bana ihanet etti diyemedim. Akşam anlatırım diye geçiştirdim. Akşam yemeği yerken şimdi anlat dediler. Sadece Keremle bitti diyebildim. "Niye?" diye sordular. Ağlayarak "Beni...beni aldatmış" dedim. Sonra da koşarak odama gittim. Kapıyı kilitledim ve müzik dinlemeye başladım. Müzik dinledikçe daha çok ağladım. Gözümden bir bir yaşlar süzülüyordu. Gidip duş aldım ve saçlarımı kurutmadan müzik dinleyerek uyumaya çalıştım. Sonra Merve kapıya geldi ve içeri gelmem lazım, sana çok önemli bir şey söyleyeceğim dedi. Ama onu aldırmadan devam ettim müzik dinlemeye. Sonra Kerem, dedi kapının ardından. Kulaklıklarımı çıkarıp kapıyı açtım ve "Nolmuş Kerem'e?" diye sordum. Ne kadar ihanete uğrasam da endişelendim. O da "Önce şuraya otur" dedi. "Merve noldu bak korkuyorum" dedim.

-Kerem...Kerem gidiyormuş Belfu.

-Nereye?

-Şehir dışında bir yere gidiyormuş. Artık bu şehirde yaşayacak bir hayatı kalmamış. Yeni bir sayfa açmak için şehir dışına gidecekmiş. Ama neresi olduğunu kimse bilmiyor.

-Tamam sağol. Benim dışarıda bir işim var onu halledip döneceğim.

-Bu halde bir yere gitme. Kendimi toparla önce.

-Hayır gideceğim. Sen merak etme beni.

Hazırlayıp hemen Kerem'in evine gittim. Kapıyı çaldım. İlk çalışta açmadı, ikinci kez çalınca açtı. Şaşkın bir şekilde "Belfu?" dedi. Sonra saçlarımın ıslak olduğunu fark edip beni içeri çekti. Önce yüzüne uzun uzun bakıp "Gidiyormuşsun" dedim. "Evet" diyebildi. "Neden?" diye sordum. "Öyle gerekti" dedi.

-Ne demek öyle gerekti ya. Neden bırakıp gidiyorsun bunca şeyi. Sadece benim yüzümden mi?

-Hayır. Seninle bir alakası yok.

-O zaman niye benimle ayrıldıktan sonra gitmeye karar verdin?

-Seninle bir alakası yok dedim.

Var işte var diye bağırdım birden. "Hem beni sevdiğini söyledin, hem de beni aldattın. Ne yaptığını gerçekten anlamıyorum. Benimle alakası var. Eğer olmasaydı biz ayrılmadan önce giderdin" dedim.

-Hayatımda başkası var anlamıyor musun? Uzaklaş artık benden. Gördüğün gibi şuan Elifle sevgiliyim. Artık kendine de bize de bunu yapma. Gitmek en doğru karar. Bunu daha sonra anlayacaksın. Git kendine yeni bir hayat bul. Başkasını sev. Beni de unut. Sil hafızandan.

Bu sözleri duyduktan sonra dayanamayıp gittim. Gitme demesini çok isterdim ama gittim. Murat'ı arayıp eve gelmesini istedim çünkü onunla dertleşmeye ihtiyacım vardı. Sesimin kötü olduğunu anlayınca tamam dedi.

Murat geldiğinde odada konuşmak için yukarı çıktık. Olanları ona anlattığımda vay şerefsiz. Bunu sana nasıl yaptı lan? Ulan ben böyle işin...

Tam biz konuşurken içeri Merve geldi. Merve benim yanıma gelmişti ama Murat'ı görünce "Bunun burda ne işi var ya?" diye söylendi. Murat da "Farkındaysan burası sadece senin evin değil. Ben Belfu ya destek olmak için geldim" dedi. Merve ona karşılık "Niye biz destek olamıyor muyuz? Ayrıca senden mi destek alacak. Kız burda ihanete uğradı. Konu ihanetse bu dünyadaki en son konuşacak kişi sensin." dedi. Murat yine sinirlenmeye başladı ve kavga ettiler. Yine ve yeniden...

Merve o sinirle Murat'ı evden kovdu. Kovmadan önce de "Bundan sonra benimle bir daha uğraşma, geri dönmek için de yalvarma. Artık benim bir sevgilim var adı da Ender. Ben onu çok seviyorum" dedi.

Birden çok şaşırdım. Merve'nin Murat'a neden yalan söylediğini anlamamıştım. Merve Murat'ı evden kovarken; Klasik Merve, takma kafana. Daha sonra konuşuruz der gibi bi bakış attığımda o da anladı ve daha fazla üstelemedi.

İçimdeki tek sıkıntıysa Kerem'in şehir değiştirmesiydi.

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen...

Yorum yapmasanız bile oy vermek 5 saniye... Oylarınızı esirgemeyin!

İLK ÇARESİZLİĞİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin