İLK ÇARESİZLİĞİM

📍📍📍

Eve gittim. Aklımda binlerce soru vardı. Kendime mani olamayıp Kerem'e mesaj attım. 

Belfu: Vardın mı?
Kerem :Yok,  daha varmadım.
Belfu:Bana bıraktığın mektubu okudum. 
Kerem:Lütfen bu konuyla ilgili daha fazla konuşmayalım Belfu. 
Belfu:Tamam ama bari nereye gidiyorsun onu söyle. Bari senin hakkında onu bileyim. 
Kerem :Eskişehir 'e gidiyorum.  Hem orada bir okul var. Okuyacağım o okulda.  Bazen de çalışacağım. Beni merak etme. Hele de sana yaptıklarımdan sonra.

Sen bana ne yaparsan yap ben senden vazgeçemiyorum ki be.  Nasıl vazgeçerim?

Belfu : Görüşürüz.
Kerem :Görüşürüz.

Keremle ayrı kalmak bir ölüm gibiydi.  Hem de bunca şeyden sonra. Ama ben kararlıydım.  Ne olursa olsun Kerem'e bu yaptıklarının sebebini söyletecektim.  Sadece sabretmem gerekiyordu.

Aşağı inip bizim kızlara baktım. Peri televizyon izlerken yanına oturdum.  Bana sıkıntıyla baktı.
- Noldu?  Burakla ilgili mi?
-Evet. Aklım çok karışık bu sıralar. 
-Neden karışık?
-Burak bu aralar benden uzaklaşmaya başladı. Sanırım başkasını seviyor.  İşin en tuhaf yanı da benim yıllarca sevdiğim adam beni terslerken, iki günlük tanıdığım Barış beni çok iyi anlıyor.
-Bence sen bu konuyu önce Burakla konuşmalısın. Çağır bir yere,  neler olduğunu sor.
-Sen haklısın galiba.  Öyle yapmam en iyisi.  Yoksa bu dert beni yiyip bitirecek. 
-Aynen.  Hatta şuan ara konuşun. 
-Ben yukarı çıkayım o zaman.
-Tamamm.

                      Peri'den

Elime telefonumu alıp Burak 'ı aradım.  Açtığında "Konuşmamız gerek"  dediğimde tamam dedi.  Bizim bahçeye gelecekti. Geldiğini haber verdiğinde üzerime bi hırka alıp dışarı çıktım. Yan yana hem yürüyüp hem konuşuyorduk.  Sonucunda içimdekileri ona döktüm.

-Burak,  ne zamandır benden uzaklaştığını fark ettim.  Bunun nedeni ne?
-Peri artık sıkıldım ben. Başkası var,  başkasından hoşlanıyorum.  Ne zamandır da konuşuyoruz.  Sana söylemek istedim ama söyleyemedim işte. 

Hiçbir şey söyleyemedim. Birbirimize öylesine aşıkken birdenbire neden böyle oldu ki?

Bir anda konuşmasına devam etti. 

-Peri,  böyle olunca sen de ben de acı çekeceğiz.  En iyisi ayrılmak.  Biliyorum biz birbirimizi çok seviyorduk ama zamanla sevgimiz yıprandı. Artık bitmesi en iyisi.
 
-Sen de haklısın tabi.  Sıkılınca git başkasına.  Öyle kolay mı sanıyorsun bırakıp gitmeyi. Siz erkekler neden böylesiniz?  Önce Murat, sonra Atakan,  sonra Kerem ve en sonda sen mi?  Hepiniz tek tek neden bıraktınız bizi? Neden sana olan sevgimi öldürmeye çalışıyorsun?

-Çünkü artık o sevginin sahibi olmak istemiyorum.  Senden başka biri var. Ben artık o kişinin sevgisine sahip olmak istiyorum.  Sen de o içindeki sevgiyi öldür. Bitti artık. 

"Peki" diyebildim sadece. Onlarca yaşadığımız şeyleri,  ona olan sevgimi kuru bir peki ye sığdırdım.  Arkasını dönüp gitti.  Yalnızca izledim.  Hani demişler ya "Adam gitti, kadın bitti"  diye.  Ben bu sözdeki anlamı tam da bugün anladım.  Hem de yaşayarak.  Canından bir parça olan insanın,  seni parçalara ayırması kadar kötü bir şey yoktu.  Biraz geç anladım...

Tüm bu olanların etkisiyle eve gittim.  Kimseyle konuşmadan odama çekildim.  Bunun üstesinden gelecektim,  gelecektik. Sadece ben değil,  hepimiz üstesinden gelecektik.  Ve bizim bu ayaklanışımız da onların yüzünde tokat gibi bir cevap olacaktı. O arkasını dönüp gidenler,  elbet bir gün kendi istekleriyle tıpış tıpış geleceklerdi. Ama bu sefer de biz affeder miydik,  orası başka bir mesele.

Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen...

Yorum yapmasanız bile oy vermek 5 saniye... Oylarınızı esirgemeyin!