ေတြ႕ခ်င္ေနတဲ့ပံုရိပ္ေလးမရွိတာေၾကာင့္ Perthေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ ကားရွိရာသို႔ ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ စိတ္ညစ္ညဴးမႈေတြႏွင့္အတူ အိမ္ကိုကားေမာင္းျပန္လာခဲ့သည္။
ထိုညက သူ႔ဖုန္းထဲမွာ႐ိုက္ထားမိတဲ့ ပံုရိပ္ေလးရဲ႕ ေနာက္ေက်ာပံုေလးကို ထိုင္ၾကည့္ရင္းစဥ္စားေနမိတာက ဆက္ရွာရမလား၊ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရေတာ့မည္လား။
ဘာမွန္းမသိတဲ့သူတေယာက္ကို ဘာမွန္းမသိဘဲ လိုက္ရွာေနမိတဲ့သူ႔ကိုသူလဲ စိတ္ပ်က္သည္။ ေမြးကတည္းက ဘာမွန္းမသိပါလာတဲ့ ကံၾကမၼာႀကီးကိုလဲ စိတ္ပ်က္သည္။ လက္ေလ်ာ့လိုက္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးမိေပမဲ့ ဖုန္းထဲက ဓာတ္ပံုေလးကိုျပန္ၾကည့္မိတိုင္း ထိုသူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္တဲ့စိတ္က ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ျပန္သည္။
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့စိတ္ရႈပ္ေထြးမႈေတြေၾကာင့္ ဒီတခါေတာ့ တကယ္ကို လက္လႊတ္လိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။ Perthလဲ ေတြ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ သိခ်င္တဲ့စိတ္တို႔ကိုေလ်ာ့ခ်ကာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္ေအာင္ေနရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္သည္။
သူ႔ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ေက်ာင္းတက္လိုက္ စာလုပ္လိုက္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္မုန္႔စား ေလွ်ာက္သြားေနရင္းႏွင့္သာ အိမ္မက္အေၾကာင္းမစဥ္းစားမိေအာင္ ႀကိဳးစားေနေနသည္။
ဒီလိုႏွင့္ တေန႔၌ "Perth.... ငါArtဌာနသြားမလို႔ ခဏလိုက္ခဲ့ေပးပါလား.... ငါ့အကိုက အဲ့မွာရွိတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းစီက ပစၥည္းယူလာေပးဖို႔မွာလိုက္လို႔ လိုက္ခဲ့ေပးေနာ္... ေနာ္.... Planနဲ႔ Earthကလဲမရွိလို႔ပါဟာ.... ငါတေယာက္ထဲလဲမသြားခ်င္လို႔" Summyကသူနဲ႔အတူလိုက္ခဲ့ဖို႔ Perthကိုေခၚေနသည္။
Summyတေယာက္ထဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္Perthလဲ လိုက္သြားေပးျဖစ္သည္။
"ကားမယူေတာ့နဲ႔ေနာ္.... သိပ္မွမေဝးတာ လမ္းေလွ်ာက္သြားရေအာင္"ဟု Summyကေျပာတာေၾကာင့္ Perthတို႔ ၂ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ကာ Artေဆာင္ဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။"Perth... ငါကဆရာေတြေနတဲ့နားေနခန္းမွာ သြားယူရမွာ နင္လိုက္တက္လာမလား ဒါမွမဟုတ္ ေအာက္မွာပဲေစာင့္မလား"
YOU ARE READING
My Soulmate (Complete)
RomanceThere will not have any describtions. Just follow with your heart to my plots.😘😘😘 (Z+U)