My Soulmate (Complete)

41

ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အိမ္ခန္းေလးရဲ႕ ဆိုဖာခံုေပၚမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနသည္။ သူထိုေနရာမွာထိုင္ေနမိတာ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကေနစၿပီး အခ်ိန္တခုထိကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ မိုးစက္မိုးမႈန္တို႔ေၾကာင့္မွိုင္းျပေနတဲ့ ေကာင္းကင္ျပင္က အခုဆို အေမွာင္အတိသို႔ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီ။

ျပတင္းတံခါးကျဖတ္သန္းဝင္ေရာက္လာတဲ့ လေရာင္ခပ္အုပ္အုပ္က သူ႔ေရွ႕မွာေထာင္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလးေပၚကို ျဖန္႔က်က္ကာ အသက္ဝင္ေနေစသည္။

ပန္းခ်ီကားေလးထဲကေကာင္ေလးကေတာ့ ေက်ာေပးကာ ေခါင္းေလးတျခမ္းငဲ့ေစာင္းၾကည့္လ်က္။ ပန္းခ်ီကားထက္ကေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း ပါးမို႔ေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚသို႔ စိုစြတ္မႈတခုျဖစ္ေပၚလာတာေၾကာင့္ လက္ႏွင့္ဖြဖြတို႔ထိကာ ၾကည့္မိလိုက္သည္။ သူငိုေနမိသည္ပဲ။

ခ်စ္ရသူနဲ႔ သူ႔ရဲ႕မာနတရားၾကား လြန္ဆြဲေနရျခင္းက သူ႔ရင္ထဲ၌ ေနအစင္းတရာေလာက္ပူေနသလို ပူေလာင္လွသည္။ ခ်စ္ရသူတြက္ က်န္ရွိေနတဲ့ မာနတို႔ကိုခဝါခ်ကာ အရာရာေအာက္က်ိဳ႕ေနရမည္လား။ သို႔တည္းမဟုတ္ ခ်စ္သူရဲ႕အေဖေျပာတဲ့စကားအတိုင္း သူထြက္သြားေပးရမည္လား။

Perthေၾကာင့္မဟုတ္ေပမဲ့ Mr.Tanaponေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းက သူ႔ရင္ထဲနာက်ဥ္းေစတာအမွန္ပင္။ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ ေနာက္ထပ္တေခါက္ ထပ္အေစာ္ကားခံရဖို႔ကိုေတာ့ သူရင္မဆိုင္ရဲ။

ေယာက္်ားတေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားဖို႔ ကိုယ္တိုင္လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း ႏွလံုးသားရဲ႕ တားဆီးမရတဲ့ ဆနၵအေပၚအလိုလိုက္မိတာေၾကာင့္ အေစာ္ကားခံရေလျခင္းဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္အပစ္တင္ေနမိသည္။

Perthကိုမခြဲသြားရက္လို႔ ျငင္းပယ္ထားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာတခုကိုပဲ လုပ္လိုက္ရေတာ့မည္လား။

အေဖနဲ႔အေမက သူတို႔ရွိရာ ဥေရာပအေရွ႕ပိုင္းက Austriaကိုလာဖို႔ေျပာေနတာ သူေက်ာင္းၿပီးကတည္းကပင္ျဖစ္သည္။ ပထမက သူေက်ာင္းၿပီးလို႔ ၁ႏွစ္ေလာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေနရင္း ပန္းခ်ီဆရာလုပ္ၿပီးလွ်င္ Austriaသို႔လိုက္သြားဖို႔ စီစဥ္ထားခဲ့ေသာ္လည္း Perthဆိုတဲ့ေကာင္ေလးသူ႔ဘဝထဲသို႔ဝင္လာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ သူထိုင္းႏိုင္ငံက ထြက္သြားဖို႔ကိုျငင္းဆန္ခဲ့သည္။