My Soulmate (Complete)

Final Part

ပန္းခ်ီျပပြဲၿပီးကတည္းက ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ျပန္ကာ ခ်စ္သူရွိရာသို႔သြားခ်င္ေပမဲ့ ကတယ္တမ္းျပန္ရမဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ မသိမသာ တြန္႔ဆုတ္ေနမိသည္။

ထားခဲ့ရက္တာက ကိုယ္တိုင္ပင္မို႔လို႔ သူခြင့္မလႊတ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္တို႔က ရင္မွာစိုးမိုးေနသည္။

သတၱိေၾကာင္တာလားလို႔ေမးလွ်င္ ဟုတ္တယ္ဟုသာျပန္ေျဖမိမည္။ မိုးကိုဒူးနဲ႔တိုက္ရဲက၊ ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ ေယာက္်ားသားေပမဲ့ ခ်စ္သူဆီက အမုန္းနဲ႔ဥပကၡာကိုရမွာကိုေတာ့ ေၾကာက္ၾကသည္ခ်ည္းသာ။

ျပန္ဖို႔စီစဥ္ထားတဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၿပီး ကားကိုယူကာ Pragueသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

Pragueရဲ႕ သူအႀကိဳက္ဆံုးေနရာျဖစ္တဲ့ Charles Bridgeကိုသြားကာ ပန္းခ်ီဆြဲရင္း စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္အခ်ိန္ယူခ်င္သည္။

အခုအခ်ိန္က ေဆာင္းဦးနဲ႔ေဆာင္းရာသီၾကားကာလမို႔ ႏွင္းေတြက်ေနေပမဲ့ ေအးခဲေလာက္တဲ့ထိေတာ့ မေအးေသး။

Pragueရဲ႕ Charlesတံတားဆိုတာက အႏုပညာရွင္မ်ားရဲ႕ သုခဘံုေလးလို႔ေခၚလို႔ရသည္။ ကားေတြျဖတ္ေမာင္းတဲ့တံတားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ လူမ်ားလမ္းေလွ်ာက္ရန္သာခြင့္ျပဳထားၿပီး တံတားေဘးတဖက္တခ်က္မွာ ဥေရာပရဲ႕ဂႏၳဝင္ေျမာက္လွတဲ့ ရုပ္ထုႀကီးေတြက အစီအရီ။

တံတားတေလွ်ာက္မွာ ဖန္ခြက္ေလးမ်ားကိုေရထည့္ၿပီး ဂီတသံစဥ္ထြက္ေအာင္တီးခတ္သူ ဂစ္တာတီး၍ ေတးသီခ်င္း သီဆိုေနၾကသူမ်ားအျပင္  ရႈခင္းပန္းခ်ီဆြဲေနၾကသူမ်ားကတမ်ိဳး ပံုတူပန္းခ်ီ ကယ္ရီကယ္ခ်ာ ရုပ္ေျပာင္ပန္းခ်ီဆြဲသူမ်ားကတဖံု တကယ္ကိုအႏုပညာအေငြ႕အသက္မ်ားႏွင့္ ဖံုးလႊမ္းေနေသာေနရာတခု။

ေဆာင္းတြင္းအခ်ိန္မွာ အျဖဴေရာင္ႏွင္းမွံုေလးေတြက အနက္ေရာင္ရုပ္ထုႀကီးေတြေပၚ ခိုတြဲေနတာကလည္း ဥေရာပရဲ႕ အႏုပညာဆန္စြာ လွပျခင္းတမ်ိဳးမည္၏။

ယခုသူလည္း တံတားကို ေသခ်ာျမင္ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းေကာင္းေကာင္းတေနရာတြင္ အေႏြးထည္ထူထူတထည္ဝတ္ကာ ေကာ္ဖီပူပူတဘူးကိုေဘးခ်လို႔ ပ်ားပန္းခတ္မွ်လႈပ္ရွားသြားလာေနတဲ့ လူေတြနဲ႔ Charles bridgeရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ကင္းဗတ္စေပၚမွာ ကူးယူေရးဆြဲေနမိသည္။