My Soulmate (Complete)

42

တရိပ္ရိပ္ေျပးေနတဲ့ ကားေလးေပၚမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္က ကားေမာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕လက္တဖက္ကို လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း လိုက္ပါလာခဲ့သည္။

ေအးၿငိမ့္ၿငိမ့္သီခ်င္းသံေလးက ကားေလးထဲမွာျပန္႔ဝဲရင္း မိုင္တိုင္ေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ရာ 2နာရီေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ Pattayaကိုေရာက္လာခဲ့သည္။

ကားကို ပင္လယ္ကမ္းစပ္နဲ႔ အနီးဆံုးေနရာမွာ ရပ္လိုက္ၿပီး ကားမွန္တံခါးမ်ားကို ဖြင့္ခ်လိုက္ေတာ့ လတ္ဆတ္တဲ့ပင္လယ္ေလညႇင္းက သူတို႔၂ေယာက္ၾကားကို ျမႇဴ၏ကလူ၏တိုးဝင္လာေလသည္။

ေဘးကLover seatမွာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ ကေလးငယ္ေလးတေယာက္ အခုမွ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ရသလို အိပ္ေနရွာသည္။

ထိုင္ခံုခါးပတ္ကိုအသာျဖဳတ္ေပးလိုက္ၿပီး ခ်စ္ရသူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို အစိတ္အပိုင္းတခုခ်င္းစီအလြတ္ရသည္အထိ အစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။

ခြဲရေတာ့မည္ဟုေတြးမိလိုက္တိုင္း က်လာတဲ့မ်က္ရည္က ပါးျပင္ထပ္မွာ တာက်ိဳးက်လာသလို။

ရင္ထဲက မခြဲရက္ႏိုင္မႈ မထားခဲ့ႏိုင္မႈ အတူတူရွိေနခ်င္မႈတို႔နဲ႔အတူ ဦးေႏွာက္ထဲက မာနတရား မခံခ်င္စိတ္တို႔ႏွင့္ လြန္ဆြဲေနရသည္မွာ မသက္သာလွ။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေယာက္်ားဆိုတဲ့ျဖစ္တည္မႈ မာနတရားကိုေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ကာ ခ်စ္သူရဲ႕အနားမွာပဲ တသက္တာလံုး ေနလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ မိမိကိုယ္ကို မႏွိမ့္ခ်လိုတဲ့ မခံခ်င္စိတ္က ႏွလံုးေသြးတေနရာမွာ ရွိေနတာမို႔ ခ်စ္သူနားမွာ ဖက္တြယ္ၿပီးေနဖို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ခြင့္မျပဳႏိုင္ခဲ့ေပ။

ဒီတေခါက္ခြဲခြာျခင္းက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္ဆံုရမလဲမသိႏုိင္ေပမဲ့ သူတို႔၂ေယာက္ရဲ႕ေရစက္ကံၾကမၼာကိုသာ ကိုးစားရင္း ကံကိုသာ စည္းခ်င္းထိုးၾကည့္ရေပဦးမည္။

ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ကိုေရာက္ေနၿပီမို႔ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကိုမႏွိုးရက္ေပမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအသာေလးနမ္းက်ဴကာ ႏွိုးလိုက္ရသည္။