Cicibebe | Texting

06

Medya: Sude

;;

siz: seni arayabilir miyim?

yiğitkimamq: nE?

yiğitkimamq: yanlış okudum.

siz: abartma, sadece konuşmak istiyorum.

yiğitkimamq: sesimi duyarsın, olmaz.

siz: Yiğit, lütfen.

yiğitkimamq: buradan konuşsak?

siz: kendimi kötü hissediyorum.

siz: benim için

yiğitkimamq: bunu söyleme işte, yapmak zorunda kalıyorum.

yiğitkimamq: ama ses çıkartmam.

yiğitkimamq: sen konuşursun ben sana mesajdan cevap veririm.

yiğitkimamq: kabul mü?

siz: olur, arıyorum.

Telefonumun çalmasıyla ne yapacağımı bilemedim. Ben arayacaktım fakat o daha önce davranmıştı. Biraz bekleyip telefonu açtım ve kulağıma yaklaştırdım. İkimizden de ses gelmiyordu. Sadece nefesi duyuluyordu.

Dayanamayıp boğazımı temizledim ve "Selam." dedim tiz sesimle. İlk başta ses gelmedi. Daha sonra klavyesinden tuş ses gelmeye başladı. Yüzümde bir gülümseme oluştu.

yiğitkimamq: selammm:)

Mesaj geldiğinde yüzümdeki gülüş genişledi ve mesajı sesimi biraz kalınlaştırıp sesli bir şekilde okudum.

"Duvarla konuşuyormuş gibi hissettim." dedim alayla. Kıkırdadı.

"Güldün." dedim hayretle.

yiğitkimamq: bak şu an güldüğüm için beni kesin bulmuşsundur, değil mi?

yiğitkimamq: kimim ben mesela dkwkxkskxskmfslpdwlfpslfkepxpa

Ağzını eğip güldüm. Tekrar bir bildirim geldiğinde "Şu anda gülüşünde sonsuz bir uykuya dalasım geldi." diye hızlıca okudum.

Mesajı yeni yeni anlayınca dudağımın kenarını ısırdım. "Hayırdır birader sen?"

yiğitkimamq: birileri utandı galiba. ;)

Mesajı okuyup "Ne alakası var şimdi?" derken esnemiştim.

yiğitkimamq: uykun var sanırım, kapatabilirim istersen?

"Evet ama kapatma. Sesini duyamasamda seninle konuşmak bana iyi geliyor." dedim yorganımın altına girdiğimde.

Söylediğim şeyden sonra ne o yazdı ne de ben konuştum. İkimizde susmuştuk.

-

Sude'nin bana kurduğu o cümleyi sindirmeye çalışıyordum. Fakat olmuyordu. Kimisi için sıradan bir cümleydi ama benim için duyduğum en kıymetli cümleydi.

Hâlâ kapatmamıştı telefonu. Sadece nefesi ve birkaç cızırtı geliyordu kulağıma. Uyuyakalmıştı.

"Sude?" dedim fısıltıyla. Cevap veren olmamıştı.

"Biliyor musun?" diye sordum sanki cevap verecekmiş gibi. "Seni lisenin başındayken sevmeye başladım."

Burukça gülümsedim. "Ondan öncesi sadece bir hoşlantıydı. Ortaokulu aynı sınıfta okuduk. Fakat senin için sadece arkadaştan başka bir şey değildim."

"Bu hoşlantı biz büyüdükçe o da büyüdü." deyip derin bir nefes verdim. "Sana aşık olduğumu farkettim. Seni sevdim ama olamayacağımızı bile bile sevdim."

"Sonra öğrendim ki Burayla çıkmaya başlamışsınız." dedim zorlukla. "Onunla mutluymuşsun."

Sesimi biraz yükseltip "Ama o şerefsiz senin değerini bilemeyip seni en yakın arkadaşınla aldattı. Yıkıldın, ağladın. Birinin sana destek çıkmasını istedin ama sen hep yalnız kaldın. Acını kimseye yüklemek istemedin. Hep güçlü olmaya çalıştın ama sen de biliyordun ki o kadar güçlü değildin."

"Ama güçlü gözükmene gerek yok, her şeyi birlikte atlatırız." Göz kapaklarını yumamla gözlerimde ki biriken yaşın düşmesine izin verdim ve konuşmaya devam ettim.

"Özür dilerim sevgilim, yanında olmadığım için özür dilerim." deyip, "ama sana söz veriyorum ruhunu iyileştireceğim."

;;

anonimsuu seni yerim. ಥ‿ಥ