MARRY YOU, NOT

Chapter 39 - Bestfriend's Wedding

Andrea’s P.O.V.

 

“You may now kiss the bride.” The priest proclaimed and Jeremy gently uncover the veil. The newly-wed couple shared a kiss and all of us clapped.

*Sigh!

 

Buti pa si Claire, nahanap na niya ang Prince Charming niya. Ako ito pa din, nag-aantay. Naipagtapat ko na din sa kanya ang lahat ng mga nangyari, pati ang mga revelations ni Chris. Ang lahat ng mga takot at pag-aalinlangan ko.

Habang tinitingnan ko ang bagong kasal, hindi ko maiwasang huwag mainggit sa aking kaibigan dahil sa kasiyahang makikita ko sa mga mata niya. At kitang-kita ko din sa asawa niya ang lubos na pagsamba at pagmamahal sa kanya, despite sa katabaan niya.

Parang hindi affected si Jeremy ng oversized figure ng kaibigan ko. This is true love, I guess. Na kahit sa kabila ng imperfections ng taong mahal mo, tatanggapin mo pa din siya.

Pero, maswerte din si Jeremy kay Claire. Maalaga, maalalahanin at very responsible si Claire. Grabe din ito kapag nagbigay ng atensiyon.

Natapos ang ceremony at picture taking. Nilapitan ko ang bestfriend ko.

“Bes, grabe! This is it. Kasal ka na. I am so happy for you.” At niyakap ko siya ng mahigpit. Di ko napigilan maluha sa kasiyahan para sa kaibigan ko.

“Bes naman, walang iyakan. Masisira ang make-up natin.” Gumanti siya ng yakap at nangilid na din ang luha sa mata.

Nagkatawanan kami.

“Behave ka na ha? Nakakahiya kay Jeremy kung isip bata ka palagi.” Sermon ko sa kanya.

“Tseh! Mahal ako noon, kahit ano pa ako.” At mataman niya akong tinitigan. “Andrea, I hope that you’ll find your own happiness, too. It’s up to you on how you will find it. Or I may say, you may have found it, but, you disregard it. In finding happiness, you should always take the risk. Risk to fail. Risk to be rejected. Risk to be hurt. But, when you surpass it all, there, you can say.. I am happy because I did a good try.” She hold my hand. “Let go, Bes. Huwag mo ng pigilan ang nararamdaman mo.” She smiled and then she left me in awe.

I eventually looked around and when I saw who I am looking for, my heart skipped when I saw him looking at me. I can see in his eyes the longing, kung hindi ako nagkakamali nabasa ko din ang feeling ng naramdaman ko kanina noong nag-kiss ang newly-wed couple. Regret!

 

For the first time, I smiled at him. I gave him a sincere smile.

At first his expression seemed to be shocked. Parang ewan lang. Seriously, nakanganga talaga siya?

 

Napairap tuloy ako. Pero natatawa talaga ako sa reaksyon ng mukha niya. And here he comes.

Uh-oh!

“Namamalikmata ba ako? You just smiled to me, right?” He asked amused.

“Ay, hindi. Yung pader yung nginitian ko.” Mataray kong sagot.

At napahalakhak ito. His laughter makes my heart skips again. At akmang yayakapin niya ako.

“Teka-teka. I just smiled to you, it doesn’t mean anything.” Palusot ko. Nakakainis, kabisado talaga nito ang body language ko.

“Well, thank you for that smile. Don’t worry, you will wear that smile everyday. Come on! Sa akin ka na sumabay, were heading to the reception. I’m a bit hungry, too. Hindi kasi maganda ang apettite ko lately, pero ngayon for sure gaganahan na akong kumain.”