SENİN İÇİN

-20-

Multi: Koray

Bırakın beni "

"Merak etme birakicaz"

Adam benim kollarımdan tutup yüzüme hokkalı bir tokat geçirdi. Acıyla yere savrulurken karnıma bir tekme geldi. Karnım yüzünden iki büklüm olurken adam arkadan saçımı çekti. Saçlarımın dipleri yanarken ağzımdan çıkan çığlığı durduramadım. Adam gelip bir tekme daha atarken bir an nefesimin kesildiğini hissettim.

"Ah yapmayın "

Sırtıma da bir tekme gelince bir çığlık daha attım. Adamlar hiç acımadan vururken gözüm de kararmaya başlamıştı. Karnıma bir tekme daha gelince artık ağzımdan gelen metalik sıvıyı dışarı bıraktım. Adamlar nihayet arabalarına binip gittiğinde bulanık bir şekilde arkalarından baktım. Allah'ın cezası yerden bir kişi bile geçmiyordu. Ayağa kalkmaya çalışırken karnım acayip şekilde acimisti. Elimi karnıma koyup dizlerimin üzerinde durmaya çalıştım. Ama dizlerim güçsüz düştüğü için tekrardan yere yığıldım.

"Yardım edin "

Sesimi ben bile duymazken bir başkasının duyup bana yardım etmesi imkansız gibi birşeydi. Gözlerimin artık kapanırken son bir umut etrafta gezdirdim gözlerimi ama kimse yoktu.

Annem ve babamin mezarina giden bu yollar beni belki şimdi onlara götürüyordu.

                      Savaştan

Eve uğrayıp üstümü değiştirdikten sonra Azrayi aradım ama açmamıştı. Niye aradığımı bilmesem de aramak istiyordum. Annesinin ölümünden babam olacak o aşağılık adamı suçluyordu ve bu yüzden benden uzak duruyordu bunu görebiliyordum. Ama ben sırf bu sebeble ondan uzak duracak değildim. O adamdan ben de şüpheleniyordum ama emin de olamıyordum. Ama o çok emin konuşuyordu. Zaten gerçekten böyle bişey yaptıysa babam falan dinlemem ilk hesabını ben sorardım.

Yalnız yaşadığım evden çıkarken kapıyı da arkamdan kapattım. Bu evde yalnız yaşıyordum. Ki zaten o adam da beni görmekten pek haz etmiyor. Onun evine gündüzleri sadece annemi görmeye gidiyordum. Anneme çok söylemiştim benimle gel bırak bu adamı diye ama beni dinlemeyip gelmemişti. Bu adama beslediği sevgi fazlaydı. O adam bu kadar sevilmeyi hak etmiyordu. Anlamıyordum bir kadın hem kendine hem oğluna işkence çektiren bir adamı nasıl sevebilirdi.

Yolda ilerlemeye başladım. Bir arabam bile yoktu. Gerçi o adam bana para bile vermiyordu ki. Bu evi bile annemin gizlice verdiği parayla almıştım. Adam sadece işi düştüğü zaman sevgi gösterisi yapıyor bunu da babaliktan sayıyordu.

Tekrardan Azrayi aramayı denediğimde yine açmamıştı. Neredeydi bu kız. Telefonu cebime sıkıştırıp adımlarımi hızlandırdım.

Azranin eve geldiğimde kapıyı çaldım ama açan olmamıştı. Kapının küçük deliğinden baktığımda ayakkabılarının olmadığını farkettim. Evde olmadığından emin olduktan sonra cebimden çıkardığım telefonla Korayin numarasını tuşladim. Kısa zamanda açarken

"Vay kardeşim naber "

"İyi Koray iyi de. Azra ordami "

"Yok burda evdedir heralde "

"Evin ordayım şuan evde yok. Sen en son ne zaman konuştun "

"Sabah konuştuğumuzda okuldaydı. Okuldan sonra bara gelecekti. "

"Allah Allah nerde bu kız ,arıyorum açmıyor da. "

"Ha Savaş belki mezarlığa gitmiştir. Genelde buraya gelmeden önce oraya gidiyor"

Tabi ya ben bunu nasıl düşünemedim. 

"Tamamdır görüşürüz sonra "

Deyip telefonu kapattım. Başka nereye gidebilirdi ki.

..