SENİN İÇİN

-21-

Multi: Gizem

Gözlerimi güçlükle açtığımda ağzımda bir baskı vardı. Soluk almam için takılan alet olduğu anladığımda başımda düzenli bir şekilde öten aleti farkettim. Nerdeydim ben. En son nolmustu ve ben buraya nasıl gelmiştim.
En son annem ve babamın yanına gidiyordum ve adamlar önümü kesip bana saldırmışlardi. En son yerde öylece yattığımı hatırlıyorum sonrası karanlık.

Şimdi ise galiba hastanedeydim etrafı incelediğimde yoğun bakımda olduğumu anladım. Dirseklerimden destek alarak  doğrulmaya çalıştığımda başaramadım. Yoğun bakımin kapısı açıldığında içeri doktor girdi. Yaklaşık 40 yaşlarında bir adamdı. Yanıma geldiğinde

"Bakıyorum da uyanmışız "

"Noldu bana "

Dayak yediğimi biliyordum ama tam olarak durumumu bilmiyordum. Mesela bugün günlerden neydi. Ne zamandan beri burda böylece yatıyordum.

"Merak etme iyisin. Ağrın var mı "

"Hafif sırtım ve belim ağrıyor "

"Sırtına ve karnına darbeler aldığın için ağrılar normal. Şimdi bir ağrı kesici yapıcaz. Ben ailene haber veriyim "

Aile? Benim ailem mı vardı ki.

"Pardon anlamadım kime "

"Sizi dışarıda bekleyen bir sürü insan var. Çok merak ettiler ben onlara haber veriyim "

Deyip odadan çıktı.  Az biraz sonra odaya hemşire girip yoğun bakımın caminin kapalı perdelerini açtı. Perdeler açılır açılmaz gördüğüm kişiler kalbimin ısınmasını sağladı.
Koray kardeşim, dostum oradaydı. Ümit abiyi gördüğümde gülümsedim. O da benim babam sayılırdı. Beni hiç yalnız bırakmamıştı. Bertani gördüğümde onun gerçekten iyi bir arkadaş olduğu anladım. Gizemi görmeye şaşırmıştım. Daha yeni tanismamiza rağmen o bile burdaydi. Sahi onlar Korayla sevgili olmuştu değil mi. Bunun sevincini bile tam yaşayamamistim. Gözlerim en son köşede duran Savaşa kaydığında bana gülümseyerek bakıyordu. Onun bendeki yeri ise bambaşkaydı. Sahi neydi o arkadaş mi sevgili mi veya bir yabancı. Bilmiyordum.

Ama şunu biliyordum ki bu gördüğüm kişiler benim ailemdi.

Gizem gülüp bana el salladığında ben de belli belirsiz gulumseyip elimi yavaşça kaldırdım.  Şuan gerçekten mutluydum. İnsanın yanında olan birisinin olması harika bir duyguydu. Bu hayatı bu yönden sevmiştim.

..

Yoğun bakımdan beni normal odaya aldıklarında yatağın ne kadar rahat olduğunu hissettim. Ama kendi yatağımi özlemiştim. Evimi odami annemi babamı...

Doktor muayeneyi yapıp iyi olduğunu söyledi. Sadece kaşim patlamış yüzümde bir kaç çizik bir de karnımda ve sırtımda morluk ve yaralar vardı. Yaralar için krem ve ağrı kesici verirken kaşımdaki yarayı da bantlamıştı.

Bizimkiler tek tek odaya girerken en son Savaş girip kapıyı kapattı. Bir gün burda kalıp yarın çıkacaktım. 
Gizem elindeki çiçeği yanımdaki vazoya yerleştirdi. Koray yanıma oturup elimi tutunca gülümsedim. Ümit abi

"Geçmiş olsun Azra iyi misin "

"İyiyim abi saol "

"Geçmiş olsun Azra "

"Saol Bertan "

"Geçmiş olsun canım "

"Teşekkür ederim Gizem iyiki geldin"

"Ne demek canım artık sen de benim arkadaşımsın. "

Aslında gorumcenim ama bu konuyu sonra konuşabiliriz.